Marokko 2015

Eindelijk is het dan zover. Na een drukke periode op het werk is het dan toch tijd voor een relax weekje in Marokko. In de Happinez van januari stond een interview met Khalid, een Marokkaan die, na onder andere een tijd in Nederland een reisburo had gerund, nu sinds 5 jaar zijn droom heeft verwezenlijkt door een kleinschalig resort op te zetten op een schitterende plek nabij Marrakech. Toen we dit interview lazen hadden we direct zin om te gaan, maar helaas ging dat niet. Dus wel geboekt maar pas voor eind augustus. Daardoor zien we dit nu als een beloning voor het harde werken. Schiphol

Op vrijdagmiddag 21 augustus 2015 gaat de knop om en mag het vakantiegevoel beginnen. Het weekend verloopt rustig en ook de maandag houden we ons gemak. De koffer is al snel ingepakt en gelukkig lukt het ons met de bagage binnen de ingekochte 20 kilo te blijven. Op dinsdag doen we ook nog rustig aan want we gaan pas rond 11:15u rijden. We hebben een parkeerplaats geregeld en met de shuttlebus worden we naar de vertrekhal gebracht. Het inchecken gaat voorspoedig. Geen lange rijen, we zijn bijna meteen aan de beurt.

We gaan direct door de douane. Bij de bagage check moeten we voor 1 tas op een extra controle wachten vanwege de hoeveelheid oplaadsnoeren die erin zitten. Verder is alles in orde. Na het genieten van een cappucino en een chai tea latte bij Starbucks gaan we naar de gate.

Bij het inchecken thuis hadden we onze stoelnummers veranderd van rij 17 naar rij 13 met als resultaat 3 stoelen voor ons 2-en. Een kleine vertraging ontstond doordat er 4 koffers uit het vliegtuig gehaald moesten worden omdat die passagiers niet in het vliegtuig zaten. Maar een klein half uurtje later waren we dan toch op weg.

Na een relaxe vlucht van ongeveer 4 uurtjes landen we op de luchthaven van Marrakech. Er staat een lange wachtrij om door de paspoortcontrole te komen maar na een klein uurtje kregen we de benodigde stempels en konden we op zoek naar onze koffer die uiteraard op de allerlaatste bagageband te vinden was.

We lopen de aankomsthal binnen en maken kennis met Ahmed, de taxichauffer die ons naar Salama Ayurveda zal brengen. Voordat we gaan rijden willen we eerst nog wat Dirhams pinnen, maar helaas wil dat niet lukken. In de auto komen we erachter dan we vergeten zijn om de pinpas aan te passen zodat hij ook buiten Europa te gebruiken is, maar kwam dat idee helaas te laat. Gelukkig hebben we genoeg euro’s bij ons om straks te kunnen afrekenen.

Het is iets verder rijden dan gedacht. Naarmate we dichter bij de bergen komen wordt het rustiger. Onderweg zien we enkele kamelen langs de weg staan en de schemer is inmiddels ingevallen. Als we aankomen bij Salama Ayurveda is het donker, maar de trappen die we af moeten lopen zijn gelukkig mooi verlicht.

We maken kennis met Fatima. Zij brengt ons naar onze kamer en geeft ons daarna samen met Pixie, de huiskat, een rondleiding. Het is moeilijk voor te stellen dat hier 5 jaar geleden niets stond. Khalid heeft hier echt iets moois opgezet.
We bekijken alle terassen en lopen via een lange trap in de richting van de rivier waar ook heerlijke plekjes zijn om te zitten of te liggen in een hangmat. De schommelplank is volgens Fatima echt een aanrader.

We zagen al dat er een tafeltje gedekt was op het terras voor onze kamer. Ibrahim komt ons nog een laat diner brengen. We genieten van een heerlijke vegetarische soep van wortel en aardappel, gevolgd door een bordje met rijst, boontjes, salade en 3 spiezen met heerlijk vlees. Volgens Ibrahim is het vlees Dent. Moeten nog even opzoeken wat dat voor vlees is. Maar in ieder geval smaakte alles heerlijk.

Na het eten gaan we zitten in de leeshoek. Fatima komt ons vergezellen nadat Ibrahim nog even thee en koekjes had gebracht.
We nemen de komende dagen een beetje door. Fatima gaat onze activiteiten en relax momenten inplannen. Morgenmiddag beginnen we met de eerste wandeling na de lunch.

We zeggen Fatima goedenacht en duiken nog even in onze boeken. Pixie komt nog even langs voor een knuffel en chefkok Rashied komt ook nog even kennismaken. Het is best wel laat als we naar onze kamer gaan waar we erg moeten wennen aan de geluiden van de nacht. Hierdoor duurt het wel een tijd voordat we in slaap vallen.

Om half zeven wordt ik wakker na best wel een rusteloze nacht, veel wakker dan weer warm dan weer koud. Het is wennen.
Ik pak mijn yoga spullen en ga naar de rivier waar ik een mooi plekje vind. Ik herhaal de les die ik afgelopen maandag bij Robert heb gevolgd. Een Prayana Kriya met een bjbehorende meditatie. Het is heerlijk om zo’n set in de buitenlucht te doen.

Als ik terug op de kamer kom is Rene wakker. Een snelle douche, lang douchen lukt hier echt niet maar dat is niet erg. Aankleden en dan naar buiten om wat fotootjes te maken. Vanmorgen was het best wel fris maar je merkt dat de temperatuur snel op loopt.

Ibrahim is al weer present en als we aan hem doorgegeven hebben dat we beneden willen ontbijten zoeken we een mooi plekje uit. Twee grote dienbladen vol worden op de tafel uitgestald. Brood, eitjes, olijven, kruiden in allemaal verschillende kleine schaaltjes, fruit, yoghurt, vers geperst sinaasappelsap en marokkaanse pannekoeken. Dit lijkt op gebakken filodeeg maar wel met een echte pannekoekensmaak. En uiteraard mag de thee ook niet ontbreken. Wel even wennen voor Rene dat er geen koffie bij zit. Ondanks dat genieten we van het ontbijt en na afloop gaan we heerlijk met een boek in de zon bij het zwembad liggen.

Als we genoeg in de zon hebben gelegen verkassen we naar de rivier en gaan daar heerlijk in de schaduw in de hangmatten liggen. Dit houden we vol tot de lunch. Aan een tafeltje in de schaduw serveert Ibrahim ons weer de heerlijkste dingen. Vooraf krijgen we een soort salsa met brood en het hoofdgerecht is een tajine met kip. Heerlijk. Een trosje druiven als toetje maakt de lunch compleet.

We liggen net weer in de schaduw op een ander bedje te lezen als Fatima het terras op komt. We spreken af om over ongeveer een uurtje te gaan wandelen. Maar eerst nog wat thee en tot grote verrassing koffie voor Rene.

Dan is het tijd voor de wandeling met Fatima. We lopen een stukje de weg af en slaan dan linksaf een ‘olifantenpad’ de bergen in. Vanaf deze kant hebben we een mooi uitzicht over het Salama Ayurveda resort.

Fatima verteld het een en ander over Marokko, het land en de ligging van waar wij nu zijn en de mensen en het geloof. Fatima is berber en komt oorspronkelijk uit het zuiden maar is opgegroeid in Casablanca. Ibrahim en Rashied zijn ook berbers maar dan uit het noorden. En er is ook nog een derde groep berbers maar deze 3 groepen verstaan elkaars dialect niet. De arabieren hebben de ‘officiele’ taal en het moslim geloof naar Marokko gebracht. Daarvoor was er voornamelijk het joodse geloof en ook wel wat christendom. Ook nu leven deze geloven hier naast elkaar en dat blijkt tot nu toe goed te werken hier.

We lopen door de mooie natuur. Het land is best heel groen voor de hoge temperaturen en de droogte die er nu is. We proeven een vijg direct van de boom en leren dat je de groene vruchten van de cactussen die hier groeien ook kunt eten. Verder veel specerijen in het wild zoals salie en eucalyptus en nog een ander kruid wat ’s-ochtends ook in de thee zit. Er worden in de omgeving heel wat huisjes gebouwd. Aan de kant waar wij nu lopen is dat voornamelijk op de traditionele manier met stenen en leem maar aan de overkant zijn ze met modernere bouwtechnieken aan de slag.

We stoppen bij 1 van de huisjes en Fatima klopt aan. We mogen hier even een kijkje nemen bij 1 van de families die hier wonen. Het huis bestaat uit een open binnenplaats en eromheen zijn diverse kamers. Een keuken, een opslag, kamers om te slapen maar ook kamers waar de dieren verblijven, in dit geval de kippen, de schapen en ook lopen er nog 2 konijnen rond.

Er wordt thee gezet en de vrouw des huizes laat ons zien hoe je de cactusvruchten openmaakt. Uiteraard moeten we het hele bord leegeten. Het is sappig maar met veel harde pitten erin. Het smaakt best lekker. Na de thee lopen we weer terug naar ons resort.

We hebben het warm dus kleden we ons snel om en gaan afkoelen bij het zwembad. Het water is koud en als we genoeg zijn afgekoeld gaan we nog even opdrogen in de laatste zonnestralen totdat de zon achter de berg verdwijnt.
De avond verloopt rustig. Na een vegetarische avondmaaltijd gaan we boven op het terras nog wat lezen en vlak voordat we naar bed gaan komt Fatima nog even de volgende dag doornemen.

Vannacht dacht ik dat ik het had horen regenen en als ik het terras op loop en op de bank wil gaan zitten blijkt dat te kloppen want de kussens zijn allemaal nat. Dan maar even in het overdekte deel gaan zitten. En daarna weer genieten van een overheerlijk ontbijt met yoghurt, pannekoeken en deze keer met een gebakken ei. Even na tien uur staat Fatima op ons te wachten en maken we ook kennis met Khalid, de eigenaar. We drinken eerst nog wat thee met Khalid en vertrekken dan voor de wandeling aan de andere kant van de weg, de bergen in. Deze wandeling is normaal een stilte wandeling zodat je echt 1 kan worden met de natuur. Met Fatima is dit iets minder stil maar dat vinden we niet erg want het is ook erg leuk om wat meer over de omgeving te horen.

We klimmen onze weg naar boven, wat best nog wel zwaar is omdat de temperatuur ook snel stijgt. Af en toe stoppen we voor een foto of een slokje water. Het flesje mag leeg want als we bij de waterval komen, wat het doel is van deze wandeling, kunnen we dit flesje vullen met water uit een natuurlijke bron. Als we bij de waterval zijn doen Fatima en ik onze schoenen uit en gaan op een steen zitten met onze voeten in heerlijk verkoelend water. Rene heeft geen zin in natte voeten en zit een stukje verderop te genieten van het ruisen van het vallende water.

De terugweg is door een klein dorpje. Op 2 kleedjes liggen vijgen te drogen en een geit is flink aan het mekkeren. Het is alsof je jaren terug de tijd in gaat. De tocht naar beneden is het goed opletten waar je loopt met al dat losse grid wat op het pad ligt. Onze toch wel wat vermoeide benen en de hitte helpen hierin niet mee. Maar als we terug zijn bij Salama Ayurveda is de vermoeidheid snel verdwenen na een heerlijk verfrissend komkommersapje en een voetmassage bij de rivier.

Vervolgens schuiven we aan voor de lunch. Het voorafje herkennen we niet maar smaakt voortreffelijk. Als hoofdgerecht wordt er weer een tajine neergezet, nu met rundergehaktballetjes in een tomatensaus met een eitje ertussenin. Heerlijk maar best veel. Het toetjes van fruit met kaneel krijgen we dan ook niet helemaal op.

Om al dit eten te laten zakken gaan we liggen lezen in de hangmatten bij de rivier en al snel doen we ook nog even onze ogen dicht. Na ongeveer een uurtje worden we opgehaald voor de massage.

Dat is echt genieten. Het is gewoon jammer als het al weer voorbij is. Met moeite komen we de massagetafel af. Bijkomen doen we op de ligbedden van het zwembad. De zon gaat al weer bijna onder en dan is het nog heerlijk liggen daar.

Ondanks dat we nog helemaal geen trek hebben gaan we rond half acht toch maar naar beneden voor het diner. De overheerlijke courgettesoep zorgt echter voor een lekkere trek waardoor het hoofdgerecht met boontjes, stoofpeertjes, salade en BBQ vlees er ook gemakkelijk in gaat. Daarna gaan we weer lezen in onze favoriete zithoek en na een kort gesprekje met Khalid duiken we snel onze bedjes in.

We hebben weer een heelijke relaxdag voor de boeg. We beginnen de ochtend met lezen bij het zwembad. Het is goed warm dus ook af en toe even afkoelen in het koude water van het zwembad. Na verloop van tijd wordt het flink bewolkt en is het tijd om een tafeltje te zoeken voor de lunch. Deze keer maar eens op een ander plekje dan we normaal doen. Het gaat zelfs een beetje regenen en dus verplaatsen we ons naar de overdekte leeshoek.

Voor Rene is het dan tijd om van de hammam te gaan genieten. Ik loop even mee om te kijken waar dat is. Ze hadden gezegd naast de keuken maar we hadden geen idee waar.
Het bleek een witte deur te zijn die ons nog niet was opgevallen. Terwijl ik terug naar de leeshoek ga om verder te lezen in mijn boek met Pixie op mijn schoot wordt Rene in de heerlijk warme hammamruimte ingezeept, afgespoed, gescrubt, afgespoeld, in de modder gezet en afgespoeld.

Heerlijk rozig komt hij in een superzachte badjas weer boven om te melden dat het over 5 minuutjes mijn beurt is.Ook voor mij heeft Jamila hetzelfde ritueel in petto en na afloop zit ik lekker aan de tafel te genieten van een heel zoet bakje thee. Inmiddels is het weer erg slecht geworden. Regen en onweer maar ook een hele harde wind is op komen zetten. We gaan naar onze kamer waar we voor de afwisseling een aflevering van Rizoli en Isles op de iPad bekijken.

Als we voor het diner naar beneden gaan is de wind weer gaan liggen en is het droog. Na de soep krijgen we een verrassende tajine voorgeschoteld met Marokkaanse spaghetti. Het smaakt heerlijk.
Na de koffie en thee met koekjes gaan we weer naar de leeshoek en Pixie is natuurlijk ook van de partij. Helaas is de wind weer terug met regen en onweer, wat als we in bed liggen alleen maar erger wordt.
Rond 3 uur ’s-nachts liggen we allebei wakker van alle geluiden van de storm maar ook van rollende potten buiten. Dan volgt een harde knal en glasgerinkel. Het blijkt dat het raampje van het toilet is dichtgewaaid met flinke scherven tot gevolg. We doen vlug alle andere ramen ook maar dicht, maar van slapen komt er die nacht niet veel meer van.

In de ochtend waait het nog wel maar gelukkig niet meer zo hard. Er wordt hard gewerkt om de boel weer schoon te vegen. Langzaam komt ook de zon weer tevoorschijn. Dus na het ontbijt en nog wat lezen op de kamer ga ik richting de rivier om een uitgebreide yoga set te doen en Rene duikt even later op een bedje in de zon bij het zwembad. Als ik klaar ben is het al bijna tijd voor de lunch, die vandaag iets eerder is omdat Rene zich gisteravond heeft laten verleiden tot het boeken van een halve dag excursie met een wandeling op de Toubkal berg.
We hebben geen van beiden veel trek en helaas gaat het voorgerecht van verschillende groenten en salade niet helemaal op. En dan moet het hoofdgerecht nog komen. Het is weer een tajine met ook nu weer een zeer verrassende inhoud: kip met patat. Pixie helpt ons graag met de kip en dus gaan deze tajines nagenoeg helemaal leeg. Het toetje van schijfjes sinaasappel met kaneel is toch weer teveel. Goed gevuld kleden we ons om en trekken we onze wandelschoenen aan.

Mohammed staat al klaar en ook de Franse vrouw die op dit moment ook hier verblijft gaat mee. Haar zoontje blijft op het resort en is in goede handen bij Jamila en Ibrahim. Het is een schitterende weg door de bergen met onderweg vele kleine bergdorpjes en een afwisselend landschap. We genieten volop van de rit en vergeten helemaal dat we straks ook nog een berg op gaan lopen.

We komen na ongeveer anderhalf uur rijden aan in een erg druk dorpje en staan zelfs in de file. Verderop parkeren we de auto en kan de wandeling beginnen.

Het is best een klim en de temperatuur is hoog. Geen fijne combinatie voor ons. We verbazen ons hoe gemakkelijk sommige mensen in de bergen lopen op slippertjes terwijl wij er soms best moeite mee hebben met onze bergschoenen aan. Af en toe maken we een zeer welkome stop om te genieten van het mooie uitzicht. Uiteindelijk, nadat we toch weer gemerkt hebben dat we echt aan onze conditie moeten werken, komen we aan bij een restaurantje.We worden hartelijk verwelkomd en lopen we nog een paar trappen omhoog om op het dakterras met een formidabel uitzicht te komen. Hier genieten we van een heerlijk bakje thee.

Als we weer een beetje zijn uitgerust kunnen we aan de afdaling beginnen, maar eerst wachten we nog even bij een groep kinderen op 2 auto’s die eraan komen. In deze auto’s zitten 2 bruiden die op weg zijn naar hun bruiloft. Naarmate we verder de berg afdalen komen we enkele tegenliggers tegen waaronder de gasten van de bruiloft en een bruidegom met een groot bloemenwerk. Die mag dus lopend naar zijn trouwerij.

De terugweg lopen we via de waterval. Het is er erg druk maar wel zeer gemoedelijk. Na ook hier wat foto’s te hebben gemaakt komen we weer in het dorpje aan.

Mohammed stelt voor dat hij de auto haalt en dat wij vast verder het dorp uitlopen naar de weg. Wij lopen verder en verder, lekker kletsend met Maddy die gelukkig meer Engels spreekt dan wij Frans. Na zo’n 3 kwartier gaan we toch twijfelen of het wel goed is dat we zo ver zijn doorgelopen. We hadden inmiddels Mohammed met de auto wel verwacht. Aangezien we van hem geen telefoonnummer hebben en hij niet van ons besluiten we Khalid te bellen zodat hij aan Mohammed kan doorgeven waar we zijn. Daarna hoeven we gelukkig niet lang te wachten en kunnen we instappen om het laatste stuk rjdend door de bergen te doen. Ook nu weer een mooie route waar we onderweg ook nog even onze waterflessen vullen bij een natuurlijke bron.

Het is al weer donker als we om 20:45u aankomen bij Salama Ayurveda. Snel verruilen we de wandelschoenen voor slippers en dan snel aan tafel voor een overheerlijk diner. In de leeshoek krijgen we nog wat thee en koffie en dan duiken we vermoeid ons bedje in.

Ondanks dat er vannacht geen storm meer was toch weer veel wakker geweest. Rond half 8 opgestaan en onder een afwisselend warme en koude douche mijn haar gewassen. Helaas is het vandaag onze laatste dag hier bij Salama Ayurveda. Terwijl Rene wakker wordt en ook een douche neemt pak ik de koffer in. Vandaag nemen we ons ontbijt voor de verandering boven op het terras en dan installeren we ons lekker bij het zwembad in de zon.

Al snel wordt Rene gehaald door Jamila. Het is tijd voor zijn massage. Ik blijf in de zon en geniet verder van mijn boek. Het is een leuk gezicht als er door de rivier een meisje met enkele schaapjes langsloopt. Ze zwaait en ik zwaai terug.

Als Rene terugkomt is het mijn beurt voor de massage. Het is heerlijk wegdromen bij de geur van Arganolie met bloemen en sinaasappel. Het had voor de rest van de dag mogen duren. Rozig loop ik echter terug naar mijn ligbedje bij het zwembad om nog even voor onze terugreis een laatste kleurtje op te doen.

Vlak voordat we echt moeten vertrekken drinken we nog even wat thee waarbij we genieten van de muzikale klanken die Jamila, Mohammed en Ibrahim voor ons maken.