Op weg naar Oostenrijk, overnachting in Duitsland

Vanwege de hoge kosten van onze tuinrenovatie die we dit jaar hebben gemaakt zat er een helaas geen vakantie meer in naar een verweggistan tropisch oord en dus zijn we op zoek gegaan naar een goed(koper) alternatief. Verschillende bestemmingen kwamen voorbij en uiteindelijk hebben we na een paar tips van Alex en Michelle gekozen voor een weekje in een leuk hotel in Sölden, Oostenrijk.

Rene was erg enthousiast en in no time had hij onze hele reis gepland inclusief een stop op de heenreis bij het slot Neuschwanstein en een overnachting vlak bij het ticketcenter van dit kasteel. Ook de reservering voor het bezoeken van het slot werd door hem geregeld en een paar weken later kregen we onze voucher waarmee we anderhalf uur voor aanvang van het bezoek aan het slot de toegangskaarten konden krijgen. Hiermee hoefden we dan niet in de lange rij te staan waar de mensen in staan die niets aan voorbereiding hebben gedaan.

Op 26 juli is het dan zover. Terwijl de hittegolf in Nederland nog in volle gang is vertrekken wij om 4 uur in de ochtend naar, volgens de weerapps, koelere oorden. Sandra rijdt het eerste stuk tot Venlo waar we nog even de auto voltanken voor de rest van de reis. Na een snel ontbijt op de parkeerplaats rijdt Rene verder naar de volgende geplande stop bij Moseltal. Hier heb je uitzicht op de brug waar we later verder overheen zullen rijden en strekken we onze benen even met een korte wandeling naar een uitzichtpunt waarbij we meteen nog even 2 caches meepakken. Dan eten we een bakje yoghurt met fruit en gaan we aan het volgende deel van de reis beginnen met Rene achter het stuur.

Uitzicht MoseltalUitzicht Moseltal
CacheOntbijt

CacheEen kleine 2 uur later is de volgende stop waar we om 11 uur in de ochtend alvast een vervroegde lunch eten, Rene een Jägersnitzel en ik een bord met verschillende groenten. Voordat we vertrekken vinden we nog een hele leuke cache en dan kruipt Sandra weer achter het stuur want in het volgende gedeelte verwachten we nogal wat files.
Inderdaad zijn er op dit stuk van de reis inderdaad wat vertragingen door wegwerkzaamheden maar gelukkig zijn het geen lange stilstaande stukken en kunnen we op een wat lagere snelheid toch nog doorrijden.
Bij de volgende stop tanken we weer en parkeren we even om een nog meegenomen wrap op te eten en dan rijdt Rene het laatste stuk.

Alpenstuben
We gaan een afslag eerder de snelweg af zodat we nog een stukje binnendoor kunnen rijden en ook nog even langs het historische centrum van Füssen rijden. Een gezellig druk plaatsje. Een klein stukje verderop komen we aan bij ons toeristisch centrum en zoeken uit waar we kunnen parkeren in de buurt van ons hotel. Helemaal voor de deur lukt niet en dus gaan we naar 1 van de publieke parkeerplaatsen. Gelukkig hadden we een dagrugzakje voor deze ene overnachting gemaakt zodat we niet met de koffers hoefden te slepen.


Nadat we zijn ingecheckt en de spullen op de kamer hebben gezet besluiten we de omgeving te gaan verkennen. Ook is er nog een earthcache in de buurt van het meer die we nog willen doen. We lopen eerst langs het ticketcenter, wat nu gesloten is, en kijken welke ingang we morgen in moeten om de kaartjes te bemachtigen. Verderop zien we het busstation waar de bussen vertrekken naar de brug vlak bij slot Neuschwanstein en vanwege de hoge temperatuur besluiten we dat we morgen niet die hele klim zelf naar boven gaan doen maar lekker de bus zullen pakken. We lopen verder langs het museum en een leuk restaurantje naar het meer. Hier liggen nog flink wat mensen heerlijk van het zonnetje te genieten.

Slot NeuschwansteinUitzicht over het meer

Wij genieten even van het uitzicht en lopen dan een stukje terug om het pad richting de cache in te gaan. Dat is wel klimmen en uiteindelijk bereiken we het punt waar we de antwoorden op de vragen moeten vinden. Dan besluiten we om ook nog langs het andere slot te lopen dat hier is, Schloss Hohenschwangau. Het slot is niet open maar heeft wel een mooie slottuin. Hier schieten we nog wat foto’s en willen dan bij dat leuke restaurantje bij het meer gaan eten, maar daar eenmaal aangekomen blijkt het al gesloten te zijn.

Slot Hohenschwangau

We lopen terug naar ons hotel en zoeken daar een plekje op het terras en eten daar een heerlijke maaltijd.
Eenmaal terug op de kamer duurt het niet lang voordat we in slaap storten. Het was een lang dagje en dat voelen we nu wel, ondanks dat het pas 21:00u is.

Slot Neuschwanstein

We slapen 10 uur lang en besluiten voor het ontbijt te kijken hoe lang de rij is bij het ticketcenter. Er staan inderdaad een hoop dagjes mensen die geen reservering hebben gemaakt maar wij hebben maar 1 stel voor ons en gaan al snel met onze kaartjes op zak terug naar het hotel voor het ontbijt.

Dan moeten we uiteindelijk wel in de rij voor de bus staan. In de volle zon is dat best zweten. We bekijken de groepen Aziaten waarvan er ook nog een aantal voordringen omdat ze zogenaamd ook bij die groep horen (want dezelfde ogen???)

En een aantal van die groep komen erachter dat je ook nog een buskaartje nodig hebt dus ook die moeten weer terug door de rij om nog even een kaartje te kopen. Uiteindelijk kunnen we de bus in en die brengt ons omhoog naar de Marienbrucke vanwaar we een mooi uitzicht hebben op het slot en op Poellat Gorge met enkele watervallen.

Slot Neuschwanstein

We zijn vroeg, het duurt nog ruim een uur voordat we het slot in mogen en dus zoeken we een lekker plekje in de schaduw op een trap en wachten daar rustig af tot het tijd is.

Slot NeuschwansteinSlot Neuschwanstein

Om kwart over twaalf is ons slotnummer aan de beurt en we lopen door de poortjes het kasteel binnen waar we onze audioguide in het Nederlands ontvangen. De gids die met ons mee loopt start bij elke kamer het bijbehorende praatje dat iedereen dus in zijn eigen gekozen taal kan horen.

Kasteel Neuschwanstein werd in de tweede helft van de 19e eeuw gebouwd in opdracht van Koning Ludwig II nadat hij in slot Hohenschwangau een groot deel van zijn jeugd had doorgebracht.
Het kasteel is vernoemd naar Schwan (zwaan) en is een van de beroemdste bouwwerken van de koning. Het heeft een unieke ligging op een steile rots boven de Pöllatkloof met zicht op de omringende bergen.

De inrichting van de zalen is gebaseerd op Duitse riddersagen en de muzikale ideeënwereld van Richard Wagner. Zo is de Sängersaal die de koning liet creëren naar het voorbeeld van het gotische slot Wartburg bij Eisenach, gedecoreerd met scènes uit het Parcifalverhaal en de Graalsage.

De vijftien meter hoge, in blauw en goud uitgevoerde Troonzaal beslaat twee verdiepingen en is qua ontwerp gebaseerd op een Byzantijnse basiliek. De zaal is nooit gebruikt.
Hoewel de buitenkant doet denken aan een kasteel van weleer, is de binnenkant voorzien van de beste technologische snufjes van die tijd. Zo beschikt het over een centraal heteluchtsysteem, telefoonaansluiting voor de koninklijke verblijven, een lift naar de eetkamer en artificiële grotten die met kleurenspotjes verlicht worden. Bovendien zijn de toiletten voorzien van een automatisch spoelsysteem en wordt de toegang tot de binnentuin mogelijk gemaakt door een grote glazen schuifdeur.

Na het overlijden van Koning Ludwig II in 1886 is het kasteel opengesteld voor het publiek en door de jaren heen een van de populairste toeristische attracties van Beieren geworden, ondanks dat het kasteel nooit is afgemaakt. Er ontbreken nog een aantal gebouwen die de koning wel op zijn planning had staan om te bouwen.
Ook leuk om te weten: Walt Disney liet zich voor het kasteel van Doornroosje in Disneyland Californië inspireren door Kasteel Neuschwanstein.

Uitzicht vanaf het slot

Na de rondleiding lopen we de route naar beneden en onderweg eten we nog een pannenkoek bij een restaurantje. En na het vinden van nog een cache lopen we naar de auto want het is hoog tijd om naar Tirol te gaan.

Als we de route in de navigatie zetten zien we dat er een vertraging van ruim een uur te verwachten is. Daar hebben we eigenlijk geen zin in en kijken of er nog een alternatieve route is. Die is er alleen dat is wel een kleinere weg dwars door de bergen. Dat lijkt ons wel leuk en besluiten die te gaan rijden.



We komen door allerlei leuke dorpjes en stoppen in een heel klein plaatsje waar we nog een cache vinden. Dan over de bergpas en uiteindelijk komen we in het Ötztal en rijden we op de Dorfstrasse in Sölden. Zo’n beetje aan het einde van het dorp buigen we af naar rechts en daar is dan ons hotel.

Alphof Solden

De parkeerplaats staat behoorlijk vol maar uiteindelijk vinden we het laatste plekje. We krijgen kamer 201, dit is exact dezelfde kamer als Alex en Michelle toen hadden. We halen alle spullen uit de auto en richten de kamer in.

Alphof SoldenAlphof Solden
Alphof Solden

We frissen ons wat op en gaan dan kijken of we kunnen dineren. Uiteraard kan dat en we krijgen in het restaurant onze eigen tafel aangewezen waar we het hele verblijf aan mogen zitten.
Het diner bestaat uit een soepje gevolgd door een salade van het saladebuffet. Dan een keuze uit een vlees, vis of vegetarisch gerecht en tot slot nog een toetje. Het eten is heerlijk en we genieten er zeer van. Na afloop nemen we nog een drankje in de hotelbar. Echter de Baileys en de limoncello die we hier krijgen is erg minimaal en nog geen kwart van wat wij normaal zelf in zouden schenken. Maar het smaakt ons prima en we houden het iets langer vol dan gisteravond.
De temperatuur zakt hier ’s-avonds tot 11 graden waardoor het beter slapen is dan in de warmte die nu in Nederland heerst.

Ice Q

We zijn vroeg wakker en doen lekker op ons gemak. Na het ontbijt pakken we de rugzakjes in en lopen dan naar het dorp waar we de Gaislachkoglbahn pakken naar het mittelstation op 2176 meter hoogte. Hier vinden we de eerste cache van vandaag.

GaislachkoglbahnGaislachkoglbahnGaislachkoglbahn

Dan pakken we de volgende kabelbaan en stijgen naar 3040 meter hoogte. Hier is ook het Ice Q restaurant en zien we nog een wagen die in de 007 film Spectre is gebruikt. We lopen nog wat trappen naar boven en staan dan op 3058 hoogte.

Ice QIce QIce QJeep uit SpectreIce Q

Op het terras van het Ice Q restaurant genieten we met ons jasje aan en onder een dekentje, want op deze hoogte is het toch wel fris, van een lekker bakkie met apfelstrudel met een fantastisch uitzicht. We lopen nog wat rond en merken bij een klim toch wel dat we hoog zitten, want toch wel wat adem te kort.



Met de kabelbaan gaan we weer terug naar het mittelstation en vanaf daar nemen we een wandelroute met verschillende caches onderweg naar beneden. Uiteindelijk vinden we er in totaal 11.




Het is een mooi wandelpad en op een gegeven moment komen we zelfs een restaurantje tegen. Het is er nogal druk en we wachten op een tafeltje als er een aantal gasten ons de andere helft van hun tafel aanbieden. Dat slaan we niet af.

We bestellen de specialiteit bratkartoffeln met salade maar net als het eten geserveerd wordt begint het flink te regenen. We zitten onder een klein afdakje en een parasol dus nog betrekkelijk droog en dus eten we gewoon door. Na een tijdje neemt de sterkte van de regen wat af en als we onze route naar het dal vervolgen gaat de zon weer volop schijnen en is het weer goed warm.

Rond vier uur zijn we weer terug bij ons hotel en pakken onze spullen om lekker naar de sauna te gaan. We halen een badjas bij de receptie en genieten van de warmte die goed is voor onze vermoeide beenspieren. Die hebben het vandaag wel goed te verduren gehad.
Na de sauna genieten we weer van een heerlijk diner en sluiten de avond weer af met een drankje in de bar waar we nog even in onze boeken lezen en het reisverslag van de afgelopen dagen schrijven.

Uitzicht op Wildspitze

Vandaag gaan we weer naar grote hoogten. We nemen de bus naar de Gletscherstrasse. Deze bus stopt voor onze deur maar de bus waar we op wachten die kwam niet en de volgende die langskwam zat al vol. Dus moesten we nog langer wachten maar uiteindelijk hadden we nog 1 van de laatste zitplaatsen achter in de bus. De route is 12 km lang en gaat steil omhoog naar Tiefenbach. Daar nemen we weer een kabelbaan en hebben daar een mooi uitzicht op de Wildspitze, dit is met 3774 m de hoogste berg van Tirol. Wij zelf staan nu op 3250 meter en dit is dankzij het mooie weer goed te doen in ons t-shirt.

Met de busTiefenbachTiefenbachTiefenbach

Van het platform lopen we nog naar de gletscher en een klein stukje over de sneeuw. Verder is hier boven weinig te doen en dus nemen we de kabelbaan weer terug naar beneden.



Het plan was om ook de kabelbaan te nemen bij Rettenbach maar deze blijkt vandaag gesloten dus blijven we lekker in de bus zitten totdat we in het centrum van Sölden aankomen. We stoppen bij de halte waar de kabelbaan Gigglijochbahn maar besluiten deze vandaag niet te doen maar op zoek te gaan naar een restaurantje waar we kunnen lunchen.
Na de lunch bezoeken we nog het kerkje en bijbehorende begraafplaats van Sölden en nemen we nog een heerlijk ijsje bij een zaakje verderop.



Bij een sportzaak kopen we nog een paar wandelsokken voor Rene en een klein dagrugzakje. Dan lopen we langzaam bergje op naar ons hotel waar we even bijkomen op de kamer voordat we onze badjassen weer aantrekken om de spiertjes weer op te warmen in de sauna waar we ook nog onze boeken uitlezen op de heerlijke ligbanken in het relaxgedeelte.

Na het diner, wat overigens weer voortreffelijk smaakte, wonen we nog een informatiebijeenkomst bij over de mogelijkheden van onze Ötztal Premium card. We hebben inmiddels ook al wat boekjes gehaald en horen eigenlijk weinig nieuws maar het is wel leuk om de twee film van de omgeving te zien die worden vertoond. Ook verteld wandelfuhrin Monica over de wandelingen die zij dagelijks begeleid. Erg leuk maar voor ons zit dat er niet in omdat wij liever een geocache route lopen.
Na afloop weer terug naar de kamer om de foto’s te bekijken en het verslag bij te werken.

9für5&5für1

Deze dag staat in het teken van het vinden van enkele caches. De vvv van Längenfeld heeft een serie van 9 caches uitgezet en wie er 5 van vindt kan een geocoin bij hen ophalen. Dat lijkt ons wel wat en dus gaan we vandaag een poging wagen om deze geocoin te bemachtigen. Maar ondanks dat het traditionals zijn moet er toch nog wel een flinke wandeling worden gemaakt want ze liggen niet echt op met de auto toegankelijke plaatsen.

De eerste die we uitkiezen is Feuerstein. Om 10 uur parkeren we bij het sportterrein van het dorpje Huben. De cache ligt op de berg bij een kapel. Volgens de beschrijving duurt de wandeling ongeveer een uur en heeft een hoogteverschil van 350 meter. De route die wij wandelen is de Ötztaler Sagenweg. Langs deze route zijn allerlei van metaal gemaakte kunstwerken te vinden. Dat is ideaal want het lopen naar boven gaat niet zo heel soepel en de kunstwerken zijn een prima moment voor een rustpauze. Het is wel een hele mooie route en we genieten van de omgeving.

Ötztaler SagenwegÖtztaler SagenwegÖtztaler Sagenweg

Op een gegeven moment hebben we ook een heel mooi uitzicht over het dal en het geluid van de koeienbellen maakt het plaatje compleet. Er ligt ook nog een andere cache verstopt op deze route en ook deze kunnen we natuurlijk niet laten liggen. De cache heet Delles en is verstopt bij het kunstwerk van 3 levensgrote paarden met onthoofde berijders. Het duurt echter wel een tijd voordat we de cache daadwerkelijk vinden, maar na het loggen kunnen we kunnen we onze route richting de kapel vervolgen.

Ötztaler SagenwegDe kapel

De cachePrecies om 12 uur komen we aan bij de kapel en de klok begint behoorlijk hard te klingelen. Wij zoeken ondertussen een pad om achter de kapel te komen en vinden uiteindelijk de cache onder een grote steen. Uiteraard zetten we onze naam in het logboek maar als extra bewijs dat we de cache gevonden hebben moeten we met een soort perforator een afdruk in een papiertje maken en die afdruk meenemen. Dit is heb bewijs om de geocoin uiteindelijk te kunnen bemachtigen.

We lopen terug over de brede weg. Dit gaat iets sneller dan over het pad van de heenweg maar het duurt uiteindelijk ook nog 3 kwartier voordat we bij de auto zijn.

We besluiten om eerst maar eens te gaan lunchen. Dat doen we op een terras recht tegenover de vvv van Längenfeld. Hier ligt tevens de finale cache maar op het punt waar de kompas ons naar toe wijst vinden we niets en we denken dat deze in de vvv te vinden is omdat de hint zegt dan we ons aan de openingstijden moeten houden.

Omdat we nog niet genoeg caches voor de geocoin hebben gevonden besluiten na onze pizzalunch door te rijden naar het plaatsje Habichen voor de cache Habicher See. We hebben op de kaart gezien dat er een korte route is naar deze cache en hopen dat we daar ook kunnen parkeren. Eenmaal aangekomen blijken de 2 parkeerplekken die er zijn al bezet te zijn en dus blijft Rene bij de auto en gaat Sandra een stuk naar boven wandelen om de cache te zoeken.
Na 5 minuten wandelen wordt de cache snel gevonden en ook de afdruk van de perforator wordt in het papiertje gezet.

Dit was een makkie vergeleken met de vorige cache en zeker ook met de volgende. Dat wordt de cache Adlerblick. En de naam verraadt het al, die ligt hoog. We parkeren in het dorpje Espan. Dat is nog niet zo gemakkelijk omdat hier alleen veel woonhuizen zijn met parkeren op eigen grond, maar na een rondje rijden vinden we een mooi plekje naast een kerkje. Dan gaan we op pad en lopen we eerst door een weiland vol met koeien en kalfjes.



Aan het einde van het weiland gaan we dan ook behoorlijk steil de berg op met heel veel bochten. Ook hier stond in de beschrijving de tijd die het duurt voordat je bij de cache bent maar bij ons kun je daar nog wel wat extra tijd bij optellen. Als we er bijna zijn hebben we eerst nog een mooi uitzicht over het dal en het dorpje Längenfeld. In de verte zien we ook de waterschalen van Aquadome.

Längenfeld

Dan is het nog zo’n 200 meter klimmen en dan komen we aan bij het uitzichtpunt Adlerblick. Als je dan denkt even de cache te pakken heb je het mis want er is nog een klimwand naar boven en eenmaal boven aangekomen is het ook nog flink zoeken. Zeker omdat het kompas een flinke afwijking gaf. Maar uiteindelijk geeft dit doosje zich ook prijs en met 3 perforatorafdrukken op zak dalen we de berg weer af en zijn we om 17:30u weer terug bij de auto.



We rijden terug naar ons hotel waar we helaas wat laat zijn om nog naar de sauna te gaan en dus douchen we snel en kleden ons weer aan voor het diner in het restaurant wat ook deze keer weer fantastisch is.

Timmelsjoch Hochalpenstrasse

Op het programma van vandaag staat de autorit over de Timmelsjoch Hochalpenstrasse. Een bergpas op 2509 meter hoogte en tevens de grens tussen Oostenrijk en Italie.

Voordat we daar zijn stoppen we eerst nog even onderweg om nog een cache te vinden voor onze geocoin uitdaging. Via een smal paadje en bruggetje komen we op een kleine parkeerplaats waar de auto neerzetten en dan is het nog een klein stukje lopen naar de cache. Deze ligt volgens de hint, en net zoals de andere caches, onder een grote steen, maar ook hier zijn daar er heel veel van. We hebben ze ook allemaal bekeken en uiteindelijk wordt ook dit doosje gevonden en kunnen we onze route vervolgen.

Timmelsjoch HochalpenstrasseTimmelsjoch Hochalpenstrasse

Aangekomen op de pas zelf vinden we het uitzicht niet heel bijzonder. Uiteraard veel bergen maar wij houden meer van een wat diverser uitzicht over groene velden of dalen. Via een flinke kronkelweg dalen we weer af en komen aan in het eerste dorpje Moos, hier rijden we langs want het door ons uitgekozen eindpunt is het dorpje San Leonardo in Passiria.

San Leonardo in PassiriaSan Leonardo in PassiriaSan Leonardo in Passiria

Timmelsjoch Hochalpenstrasse
Hier parkeren we de auto en lopen naar een klein pleintje waar we een meegenomen broodje eten. We bekijken nog even de kerk en de begraafplaats en eten nog een taartje bij de lokale bakker maar dan hebben we het hier wel gezien en gaan we beginnen aan de route terug naar Oostenrijk. Het is wel apart dat we nu in Italie zijn maar dat alle dorpjes zich eigenlijk nog als Tirol voordoen. Op het politieburo na hebben we niets van Italie terug kunnen vinden. Er wordt zelfs nog Duits gesproken.


Op de terugweg zoeken we nog 2 caches en vinden wij het uitzicht veel mooier als op de heenweg. Ook respect voor alle fietsers die deze route rijden want het is nogal een klim. Maar ook de afdaling is best een uitdaging op de fiets.

Timmelsjoch Hochalpenstrasse

Het is 14:30u uur als we aankomen bij Hochgurgl. Hier was het plan om de kabelbaan te nemen naar de Top Mountain Star, een 360 graden uitzicht punt op 3030 meter hoogte. Hiervoor moeten we 3 kabelbanen nemen en deze zijn maar tot 15:45 in bedrijf.
De eerste 2 kabelbanen sluiten direct op elkaar aan en dus kunnen we lekker in het bakkie blijven zitten. Het tweede deel is echt een hele lange route en brengt ons naar 2700 meter. Dan moeten we eruit en een stukje lopen naar de ingang van de Wurmkogl. Dit is een stoeltjes lift en die brengt ons naar het hoogste punt van deze route.

Wurmkogl / Top Mountain StarWurmkogl / Top Mountain StarWurmkogl / Top Mountain StarWurmkogl / Top Mountain Star

Helaas vinden we de cache die hier bij het restaurant moet liggen niet maar we genieten wel weer van een fantastisch uitzicht.
Dan moeten we weer naar beneden want we willen wel beneden zijn voor de kabelbaan sluit. Toch besluiten we op het middenstation nog even uit te stappen om de cache te vinden die hier bij de kerk ligt. Hij ligt hoog en is nog niet zo gemakkelijk te pakken maar na het stapelen van enkele stenen, de steun van Rene en een stokje om naar de cache te reiken komt het kokertje uiteindelijk toch tevoorschijn en kunnen we snel loggen.
Gelukkig zitten we ook nog op tijd weer in de kabelbaan voor het laatste stuk afdaling en als we beneden zijn aangekomen eten we nog even een zeer late lunch op een terras voordat we weer terug naar ons hotel rijden.

Daar komen we op tijd aan om nog lekker te gaan genieten van de sauna. Van lezen op het ligbedje komt echter niet veel want al na enkele zinnen vallen onze ogen dicht en liggen we gewoon een uur te slapen.

Ötztaler Radweg

Met de Ötztal Premiun Card kun je ook een dag een fiets huren, en dat is wat we vandaag gaan doen. Wel hebben we eerst uitgeslapen en op ons gemak ontbeten. Dan pakken we de auto voor het kleine stukje naar het dal en parkeren op de parkeerplaats bij de Gaislachkoglbahn vlak voor de deur van Sport Brugger waar ze de fietsen verhuren. We krijgen een mooie fiets aangemeten en nadat we de rest van onze fietskleding aan hebben gedaan kunnen we op weg richting de Ötztaler Radweg. Dit is een fietspad van maar liefst 52 km lang en loopt van Sölden naar Haiming. In 2016 is begonnen met de aanleg ervan. Dit betreft het deel van Sölden naar Längenfeld Ausbach, een route van 5 km. Dankzij de drie nieuwe bruggen die zijn aangelegd is het niet nodig om de hoofdweg over te steken. In 2017 is de route 10 km doorgetrokken naar Längefeld en in 2018 wordt hij doorgetrokken tot het plaatsje Umhausen waarbij er nog eens 2 bruggen en een tunnel worden gebouwd. Het project heeft tot nu toe al zo’n 6,5 miljoen euro gekost en daar zal nog wel wat bij komen want de laatste fase is de route naar Inntal waar dit fietspad verbonden zal worden met de Inntaler Radweg.

Otztaler RadwegOtztaler RadwegPestkapellePestkapelle

Wij rijden zo’n 18 kilometer en eindigen in het plaatsje Längenfeld waar we ook nog even een cache zoeken bij de Pestkapelle. De route is schitterend en het is fijn dat je niet over de weg hoeft te fietsen al is het wel even wennen aan het grit dat op het fietspad ligt. Het is niet overal een teerweg. Maar met deze fiets met brede banden en een goed profiel is het prima te doen. Op 1 stuk is er wel op dit moment wel een tijdelijke omleiding over de weg in verband met exlosiewerkzaamheden langs het pad, maar dat betreft maar een klein stukje.

Als we in Längenfeld aankomen rijden we eerst naar de vvv, we hebben tenslotte al vier caches gevonden van de 9für5&5für1 serie en als we ook die in de vvv doen dan hebben we genoeg voor een geocoin. Het meisje dat achter de balie staat heeft geen idee wat ik bedoel als ik zeg dat ik voor de geocache kom en wil me een folder geven maar gelukkig is er nog iemand anders en die wijst me de cache aan. Hier echter geen perforator voor onze laatst benodigde gaatjes voor de munt, maar als ik daarnaar vraag komt ze aan met een bak en kunnen we de laatste gaatjes prikken en mogen we een munt pakken.

Dan is het weer tijd voor een late lunch die we op het terras aan de overkant van de vvv doen. En na een heerlijke spaghetti zitten we toch wel erg vol om nog verder te fietsen en rijden vervolgens naar de dichtstbijzijnde bushalte om te zien wanneer de eerstvolgende bus komt waarbij de fietsen meekunnen. Dat blijkt maar een kwartiertje wachten te zijn en we besluiten dat ook te doen. Als de bus komt zetten we de fietsen in de aanhanger en hoeven we er zelfs niet extra voor te betalen. Na een heerlijk rustig ritje de heuvel op komen we uitgerust aan bij Sport Brugger waar we onze fietsen weer moeten inleveren.

We zijn weer mooi op tijd terug in ons hotel om weer even heerlijk te genieten van de sauna. En na het heerlijke diner in het restaurant gaan we weer terug naar onze kamer om onze boeken uit te lezen. Inmiddels is het wel hard gaan waaien zodat we dat niet op ons balkon kunnen doen. Het waait zelfs zo hard dat het zijraam iedere keer dicht waait. Maar als we alles dicht doen horen we niets meer van de storm en kunnen we rustig slapen.

Schatzsuche Sölden

Als we opstaan is de storm verdwenen maar het is nog wel bewolkt. Ook is er een hoge luchtvochtigheid en als we na het ontbijt onze auto een stukje bergopwaarts hebben geparkeerd en aan de cacheroute Schatzsuche Sölden beginnen is dat goed te merken want we zweten ons rot. Na verloop van tijd gaat de zon schijnen en is de luchtvochtigheid snel verdwenen en is het heerlijk wandelen in de bergen.




De caches zijn goed verstopt en af en toe moeten we echt goed zoeken maar ze liggen er echt. We vinden ook nog wat andere caches op de route en als we alle informatie hebben voor de bonuscache rijden we eerst nog even langs ons hotel om de zwemspullen op te halen die we nodig hebben voor vanmiddag.
Dan rijden we naar het centrum van Sölden waar we de bonuscache kunnen loggen en een goodie halen uit de grote kist omdat we alle caches hebben gevonden.





Bij een restaurantje vlakbij gaan we lunchen en als we uitgegeten zijn rijden we naar de Aqua Dome. Hier kunnen we op onze Ötztal card 3 uurtjes gebruik maken van het zwembad en de ligweide. Er is ook een groot sauna complex maar om daar ook nog gebruik van te mogen maken moet je 15 euro per persoon bij betalen en moet dan is dat ook alleen maar geldig voor de 3 uurtjes dat je er verblijft. Dat doen we niet en we gaan lekker met onze boeken op 1 van de bedjes liggen lezen. We doen 1 rondje zwembad en als we weer opgedroogd zijn is onze 3 uur voorbij en rijden we weer terug naar het hotel waar we alsnog de sauna in gaan voordat we weer mogen dineren.
Dan is het tijd om de koffer in te pakken want morgenochtend na het ontbijt zullen we weer naar Nederland rijden.

Terug naar tropisch Nederland

We zijn al voor de wekker wakker en als we het eerste deel van de bagage in de auto hebben gezet is het tijd voor het ontbijt. We maken tevens een broodje voor onderweg klaar en als we de laatste spullen hebben gepakt checken we uit en beginnen we aan de terugreis.

Rene neemt het eerste deel van de reis voor zijn rekening en na een uurtje of 4 rijden stoppen we bij een wegrestaurant in Duitsland voor de lunch. De route verliep voorspoedig maar dat is het volgende stuk even anders. Er staat wat file volgens de navigatie en Rene kiest een alternatieve route die ik mag rijden en die door allerlei dorpjes gaat. Uiteindelijk belanden we weer op de snelweg en kunnen we weer een stuk doorrijden. Onderweg wisselen we nog een keer en ook hier is op de route wat file maar die geeft gelukkig niet zoveel vertraging dus hier is een alternatieve route niet van toepassing.

Wel zegt de navigatie dat er op een bepaald stuk een deel van de weg is afgesloten. Dat is precies het stuk wat ik weer mag rijden en ook hier heeft Rene weer een leuke omleiding verzonnen. Maar uiteindelijk rijden we lekker door en zijn we na verloop van tijd ook de Nederlandse grens gepasseerd. Rene rijdt dan weer het laatste stuk en na een kleine 13 uur reistijd inclusief stops komen we weer thuis aan en kunnen we terugkijken op een leuke en afwisselende vakantie in Oostenrijk met schitterend weer (want gelukkig was de weersverwachting volgens de diverse weerapps waarbij er dagelijks regen en onweer stond op onze vakantiebestemming zelden goed).
Maar ook in Nederland kunnen we nog genieten van warm weer, want de hittegolf is hier nog niet voorbij.