23 mei 2013:

Er is weer leuk nieuws over onze 2 kleine draakjes.

De afgelopen week is met name Jezebel heel erg vooruit gegaan.
Door de aanschaf van een nieuwe krabpaal die we in de woonkamer hebben gezet en dankzij een nieuw hengeltje met, je raad het al, veertjes is ze helemaal los gekomen. Ze is zelfs niet meer bang als we vlak langs haar heen lopen. Aanhalen is nog een stapje te ver voor haar maar dat ze zich al een stuk beter op haar gemak voelt is al een hele grote overwinning.




Het nieuwe hengeltje is zelfs zo'n obsessie voor haar dat ze, als we het bij ons houden, zelf op de bank springt of bij ons op schoot om het te pakken te krijgen. Echt leuk. Ze is hierdoor ook wel een heel stuk brutaler geworden en daar moest Joels een tijdje onder lijden.



Joels werd dus ook met regelmaat uit de krabpaal gejaagd omdat Jezebel die zich helemaal had toegeeigend. Maar nu het hele nieuwe eraf is vindt Jezebel het inmiddels ook wel oke als Joels in het wat lagere mandje gaat liggen.



Het bovenste mandje is echter wel voor Jezebel en als Joels zich er ook maar enigszins in de buurt waagt wordt ze met een paar tikken naar beneden gebonjourd. We hebben dus regelmatig een cat fight in de lucht waardoor wij af en toe met angst en beven op de bank zitten maar gelukkig is het tot nu toe nog steeds goed gegaan en komen de katjes op een redelijke manier weer naar beneden.



Joels moest echt heel erg wennen aan de "nieuwe" Jezebel en volgens ons is ze nog steeds een klein beetje van slag. Dus nu is zij degene die 's-avonds onder ons bed wegkruipt. Maar gelukkig kunnen we haar met wat aandacht toch weer naar beneden lokken en is het weer goed.

30 april 2013:

Het is al weer een tijdje geleden dat we een update hebben geplaatst. Het gaat goed met de meiden. Ze zijn zelfs op vakantie geweest. In eerste instantie hadden we besloten om ze mee te nemen naar het vakantiehuisje in Enter. Maar nadat we begin april Rene zijn verjaardag hadden gevierd merkten we dat ze best wel van slag waren van die drukte en leek het ons geen goed idee om ze mee te nemen naar een onbekend huisje waar ook nog eens op sommige tijden nog 6 andere voor de 2 J's vreemde mensen rond zouden lopen. Dus hebben we een plekje gereserveerd in het kattenpension "de Gelaarsde Kat" in Hellevoetsluis. Hier brachten we Scooby ook altijd naar toe als we op vakantie gingen en daar zijn ook de 2 J's in goede handen. Ook is het een stuk korter rijden wat de katjes ook wel prettig zullen vinden.



De vakantie is erg goed verlopen en Ruud, de pensionhouder, was zeer te spreken over deze 2 meiden. Goed karakter en erg lief, zeker voor lapjes schijnt dat zeer bijzonder te zijn. Wij gingen natuurlijk wel even gloeien van zo'n bericht. Bij thuiskomst hebben we ze in hun kamer losgelaten en ze liepen meteen hun reismand uit. Jezebel sprong meteen op de vensterbank en Joels had het wel gezien en wilde direct de kamer uit om beneden in de woonkamer te gaan spelen. Jezebel volgde al snel. Een goede thuiskomst dus. Wel liep Joels met enige regelmaat naar boven om even heel hard te gaan mauwen. Apart, dat deed Scooby ook wel als ze terugkwam van het kattenpension. Ook Jezebel mekkerde iets meer maar inmiddels is dat al weer over.



Helaas is Jezebel nog wel heel schuw en kunnen we haar alleen maar aaien als ze in haar kamer op de vensterbank ligt. Wel vindt ze het heerlijk dat het nu wat beter weer wordt. Ze zit met regelmaat voor de hordeur naar buiten te kijken en de frisse lucht op te snuiven. Ook de voorbij vliegende vogels vindt ze erg interessant. Jezebel heeft het in ieder geval voor elkaar dat alle spullen die we in de woonkamer in de vensterbank hebben gezet weg zijn zodat zij daar kan zitten. Overdag zitten de dames lekker boven en dan doen ze helaas ook als we in het weekend thuis zijn. Maar 's-avonds proberen we in ieder geval elke een vast speeluurtje te creëren. Dat vinden ze erg leuk. Ze zijn helemaal wild van 2 beestjes die we kunnen vullen met catnip. Joels heeft een eekhoorntje en Jezebel een muisje. Die laatste had veertjes als staart, maar inmiddels zijn alle veertjes er al afgesloopt. Erg leuk gezicht als ze die beestjes onder handen nemen en Jezebel sleept die muis elke avond in haar bekkie mee naar boven. En wij brengen de muis dan regelmatig naar beneden. Een onophoudelijk spelletje.



Ook rennen achter de laserpen of spelen met een hengeltje vinden ze fantastisch en ze wisselen elkaar steeds af.
's-Ochtends en 's-avonds hebben we ook steeds hetzelfde ritueel. Als Sandra opstaat en de deur van de kattenkamer open doet loopt Joels meteen naar buiten. Jezebel kruipt in een hoekje van de vensterbank en laat zich gelaten aanhalen. Maar uiteindelijk gaat ze wel spinnen. Als Sandra klaar is in de badkamer staat Joels vaak al voor de deur van de kastenkamer. Als die open gaat loopt ze naar binnen en gaat in het midden van de kamer liggen. Dan kun je haar lekker aanhalen. Na een tijdje wordt de kattenbak schoongemaakt en krijgen de dames te eten en te drinken.
Ook 's-avonds staan de dames al te springen als het tijd is om naar bed te gaan. Als we naar boven lopen rennen de 2 J's al vooruit en zitten in hun kamer te wachten op wat er komen gaat. Eerst weer de kattenbak schoonmaken en dan is het tijd om te eten. Dan is het voor iedereen tijd om te slapen. En de volgende ochtend begint het gewoon weer.



Ook vinden ze het heel interessant als we aan het sporten zijn. We hebben in de kastenkamer een stepapparaat staan en zodra we beginnen met steppen zitten ze in de deuropening te kijken wat we daar nou weer aan het doen zijn. Een erg koddig gezicht.

24 maart 2013: Beautydag en uit zichzelf op de bank

Afgelopen zaterdag stond er een beautydag op het programma van onze 2 dametjes. Haartjes kammen want de lente komt eraan. Al is er qua temperatuur buiten nog niet veel van te merken, de 2 J's gaan inmiddels wel al wat van hun wintervacht verliezen. En of dat nog niet genoeg is krijgen ze ook nog een pedicure... oftewel nageltjes knippen.
In dit geval moet je ze niet samen hebben en aangezien Joels het gemakkelijkst te benaderen is was zij als eerste aan de beurt. Op een kleedje een hele dot met haar uit haar vacht gekamd. Lekker hoor, dat kriebelt niet meer. Daarna Rene geroepen. Hij heeft Joels vastgehouden terwijl ik haar nageltjes onder handen nam. Ging erg goed.
Daarna moest ze wel bijkomen, dus hebben we haar op de vensterbank neergezet en haar nog even geknuffeld tot ze wat rustiger werd en haar toen maar even alleen gelaten. Na een tijdje kwam ze al weer beneden kijken alsof er niets aan de hand was. Dus wij ook weer blij.

Aangezien Jezebel wat lastiger te vangen is hebben we met haar gewacht tot ze uit zichzelf naar haar kamer ging. Joels was nog beneden dus dat kwam goed uit. Jezebel wilde niet op het kleedje liggen dus haar op de vensterbank gezet en haar laten snuffelen aan de borstel. Dat was oke en ik mocht haar kammen. Uiteindelijk ook bij Jez een flinke bos haar verwijderd. Ook nu kwam Rene helpen bij het nageltjes knippen. Het was iets lastiger dan bij Joels maar het is gelukt. Toen Jez na dit avontuur ook weer tot rust was gekomen de deur van de kattenkamer opengezet en daarachter zat Joels al te wachten. Ze ging meteen bij Jezebel kijken en dus hebben we deze mooie dames maar even met rust gelaten.

Later op de avond lagen we op de bank tv te kijken. Op een gegeven moment sprong Joels op de bank en begon mijn sloffen kopjes te geven. Langzaam kwam ze dichterbij en wilde wel aangehaald worden. Toen het genoeg was ging ze bij mijn voeten lekker op de bank liggen. Jezebel zat dit alles eens van onder de tafel te bekijken en vond dat ze er ook bij hoorde. Maar omdat de bank al redelijk vol lag sprong ze maar via de armleuning op de rugleuning en bleef daar lekker een tijdje zitten. En dus zijn we weer een stapje verder.

Toen Joels op een gegeven moment van de bank af sprong liep ze resoluut op de bank af waar Rene lag. We hadden allebei het idee dat ze er bovenop zou springen, maar helaas bedacht ze zich en ging toch maar naar boven.

Voor de rest liggen ze helaas nog wel veel op hun verschillende verstopplekjes. Joels met name onder het tafelkleed van mijn nachtkastje of achter de dekenkist. Jezebel ligt meestal onder ons bed maar als we haar kwijt zijn zit ze meestal achter de wasmachine. Het is nog best lastig om haar daar achter vandaan te krijgen.
In de woonkamer liggen ze meestal samen achter de tv kast te slapen. Wel een lief gezicht.

16 maart 2013: De vliegende heks

Onze meisjes worden steeds actiever. Van zondag op maandagnacht maakten ze het echter zo bont dat ik ze om 5 uur maar even in hun kamer heb gezet. Toen ik om half 8 weer binnenkwam lagen ze heerlijk rustig in hun krabpaal. Dat duurde echter niet lang. Want toen ik weg was schrok Rene van een hard geluid. De heks die in het trapgat op zolder hing kwam naar beneden vliegen en bovenaan de trap waren 2 onschuldige koppies te zien (jaja). 's-Avonds toen we terugkwamen uit het werk konden we heerlijk met ze kroelen en ze bleven echt een tijdje liggen om ervan te genieten. Rene met Joels in de vensterbank en ik met Jezebel onder het bed.

Joels blijft inmiddels wel steeds langer liggen als we haar oppakken en op de bank met haar gaan kroelen.

Inmiddels heeft Jezebel ook een nieuw vriendje gevonden. Bij de grote beer in onze slaapkamer kun je ook heerlijk liggen.

9 maart 2013: Een grote stap vooruit

De afgelopen week bleef het tot vanmorgen wat de 2J's betreft eigenlijk wel hetzelfde. Verstoppen op alle plekjes die ze maar kunnen vinden. Joels wil af en toe nog wel lekker gekroeld worden in de vensterbank, maar Jezebel is weg zodra ze de kans krijgt.

Vorige week zaterdag was het pas echt eng, want toen had ik besloten dat het hele huis moest worden gestofzuigd. Aanleiding was dat ze de van de enige levende plant, die op zolder staat, de aarde uit de pot hadden gehaald en dat lag echt overal. Dat stofzuigen vonden de meiden niet leuk en we hebben ze die dag ook amper gezien.

Nadat ze een aantal nachten in hun kamer hebben verbleven hebben we ze later in de week toch maar weer 's-nachts rond laten lopen. Woensdagnacht werd ik wakker van een hard geluid. Het bleek dat ze de krabplank die op zolder lag over de trap naar beneden hebben geschoven. Aangezien zowel de krabplank als de trap van hout zijn was dat nog een behoorlijk kabaal.



Gisteravond hadden ze de plant weer onder handen genomen en dus moest er weer extra worden gestofzuigd. Daarna heb ik een aantal satehprikkers in de aarde gestopt in de hoop dat de boodschap duidelijk is. En het viel mee vanmorgen. Ze hadden nog wel een poging gedaan want 1 van de satehprikkers stak wat hoger erbovenuit en er was aan gebeten, maar gelukkig was er nauwelijks aarde op de grond te bekennen. Het heeft dus gewerkt.

Nadat ik vanmorgen de kattenbak had verschoond en nieuw eten en drinken had neergezet ben ik eerst maar even wat boodschappen gaan doen. Na terugkomst was Rene wakker en lag Joels in de vensterbank van de slaapkamer. Rene haalde haar aan maar ze had blijkbaar last van een ochtendhumeur want ze had er niet zoveel zin in. Dus haar maar even gelaten voor wat het was. Maar toen wij uiteindelijk beneden aan het ontbijt zaten kwam Joels ineens naar beneden en heeft ze blijkbaar besloten dat wij toch niet zo heel erg eng zijn. Voorzichtig kwam ze snuffelen en ik kon haar heel goed aanhalen. Ze sprong op de bank en ging daar even lekker liggen en ze stapte zelfs nog heel even bij mij op schoot.

Ook keek ze af en toe naar Rene die op de bank lag en we hadden af en toe echt het idee dat ze daar ook nog bovenop zou springen, maar dat was waarschijnlijk nog 1 stapje te ver. Maar we moeten niet vergeten dat ze net al een hele grote stap heeft gemaakt en we zijn hier heel erg blij mee.

28 februari 2013: Met kleine stapjes vooruit

De afgelopen 10 dagen gaan de meiden qua socialisatie bij ons thuis met kleine stapjes vooruit. De eerste dagen dat wij aan het werk waren was het overdag vooral veel slapen en 's-nachts lekker spelen en rennen. Omdat ze de afgelopen tijd vooral in hun eigen kamer hebben doorgebracht was het vrijdag eindelijk tijd om de rest van het huis te verkennen. Dat was best spannend. Het hele weekend hebben ze dus ook onder de bank gelegen. Alleen toen wij zaterdag even waren fietsen werd er snel even boven gegeten om vervolgens beneden weer onder de bank te verdwijnen.

Toen wij maandag weer aan het werk gingen hadden ze het hele huis voor zichzelf alleen, in de hoop dat ze snel aan de verschillende kamers zouden wennen. Wel was het lastig om ze terug te vinden want er zijn behoorlijk wat verstopplekjes in het huis. Op zolder achter de wasmachine of onder een kastje, in de slaapkamer onder het bed of onder het tafelkleed van het nachtkastje en in de woonkamer onder de kast, onder de bank of achter het gordijn achter de tv. We hebben het er maar druk mee om op zoek te gaan waar ze nu weer uit hangen. Maar op een gegeven moment komen ze toch weer in hun kamer om te eten.

In hun kamer liggen ze meestal op de vensterbank. Als ze daar liggen kunnen we ze ook goed aanhalen. Met name Joels vindt het dan heerlijk om lekker op haar rug al spinnend aangehaald te worden. Jezebel loopt ook hier het liefst weg, maar daar krijgt ze niet altijd de kans voor.



Op dinsdagavond hebben ze het laserspeeltje ontdekt. Vanuit hun kamer rennen ze beiden door de hal. Op een gegeven moment heb ik Jezebel zover dat ze de trap naar de woonkamer afloopt. Met Joels lukt dat niet en die laat ik dus even boven zitten en ga kijken of ik Jezebel nog verder aan het spelen kan krijgen. Dat lukt en al snel rent ze achter het rode puntje aan door de kamer. Ook klimt ze tijdens het spel op de hocker en op de bank en blijft daar zelfs af en toe even liggen. Zooooo gaaf.

Ook Joels wordt op een gegeven moment nieuwsgierig en komt naar beneden. Ze bekijkt het eens goed van onder de eetkamerstoelen vandaan. Maar op een gegeven moment is de verleiding te groot en speelt ze gezellig mee. Het kleine stukje ham dat ze af en toe als beloning toegeworpen krijgen gaat er ook goed in. Na een uurtje zijn ze het zat en gaan ze terug naar hun kamer.

De rest van de de week hebben we elke avond een speeluurtje. We krijgen Jezebel zelfs zover dat ze achter het rode puntje aan op de bank springt terwijl Rene erop ligt. Dat was toch wel even vreemd toen ze ineens over die benen heen moest klimmen. Ze wist niet precies wat ze ervan moest denken maar koos er toch voor om er dan maar af te springen. Het gaat langzaamaan maar steeds kruipen ze een beetje verder uit hun schulp. Soms zijn wij best interessant, bijvoorbeeld als we eten geven of willen spelen. Maar altijd op minimaal een meter afstand. Als we zomaar in de buurt komen wordt er nog steeds snel een schuilplaats gezocht. We hopen dat ook dat binnenkort ook verbeterd maar dat zal nog behoorlijk wat tijd vergen.

18 februari 2013: Eerste dag alleen samen thuis

Vandaag was de eerste dag dat we allebei weer aan het werk moesten na de vakantie. Dus een uurtje eerder opgestaan om nog even het voer, het water en de kattenbak te doen en natuurlijk nog even lekker te knuffelen met de 2J’s. Dan is het toch echt tijd om weg te gaan, maar gelukkig hebben we de webcam en kunnen we af en toe nog even kijken hoe het er thuis aan toe gaat.

Nou we zijn snel uitgekeken. Er is geen enkele activiteit geconstateerd door de camera. Ze hebben gewoon de hele dag liggen slapen. Maar ja ze waren dan ook wel de hele nacht actief geweest. Joels heeft gelukkig vannacht haar best gedaan met eten en samen met haar zus zijn de bakjes helemaal leeggegeten. Vanmorgen wel de bakjes opnieuw gevuld, maar ja als je de hele dag aan het slapen bent komen die dus niet leeg.

's-Avonds toen ik thuiskwam even met ze gespeeld. We hebben een heel simpel speeltje, een ijzerdraadje met een paar kartonnen rolletjes eraan, maar Joels vindt het geweldig.



Later op de avond kwam er weer visite. Ook nu ondergaan ze gelaten de nieuwe aandacht die ze krijgen. Ze doen het goed. Het gaat met hele kleine stapjes, maar iedere keer een klein beetje vooruit en dat is wel fijn. Het zal nog wel een tijdje duren voordat ze echt helemaal aan ons gewend zijn, maar we hebben er vertrouwen in dat ze een heel eind gaan komen.

17 februari 2013: nachtelijke avonturen en ongewenst bezoek

Vanmorgen was ik om 6 uur wakker en erg benieuwd of Joels inmiddels heeft gegeten. Nu ben ik erg blij met de webcam met bewegingsensor want elk moment dat er activiteit is wordt opgenomen. Door de infrarood zijn de beelden ook nog eens goed te bekijken. Wel zijn ze 's-nachts erg actief en dus zijn er erg veel filmpjes. Daar ben je al gauw een uurtje mee bezig om die allemaal te bekijken.

In het begin van de nacht zijn ze redelijk rustig. Eerst wat liggen af en toe wat spelen. Vooral Jezebel vindt alle speeltjes die er in de kamer liggen erg interessant en wisselt regelmatig af tussen muis en bal. Ook vindt ze het heel leuk om haar zus achterna te zitten. Dan wordt Joels van de ene kant van de kamer over de krabpaal naar de andere kant van de kamer gejaagd. Erg grappig om te zien.

Jezebel is vannacht ook weer de eerste die gaat eten. Joels komt om 10 over 1 er wel even aan ruiken maar daar blijft het bij. Jammer. We maken ons echt wel grote zorgen. Vandaag moet er toch echt wel wat voer en water in dit beessie terecht komen. Maar er zijn nog filmpjes genoeg om te bekijken en rustig aan bekijk ik ze allemaal. Er wordt vooral veel gerend en gespeeld. Af en toe even liggen in een mand of in het tonnetje maar dan toch gauw weer aan de wandel.

Om 10 over 4 gaat Jezebel weer eten. Joels kijkt er vanuit het tonnetje aandachtig naar en dan.... Ja hoor, ze springt eruit en gaat van dichtbij kijken wat Jezebel aan het doen is. Even snuffelen, nog een keer snuffelen en dan is ze toch wat water aan het drinken. Yeah, de eerste overwinning is daar. Het gaat nog niet vlot en Joels moet ook eerst overal aan voelen met haar poot maar hier ben ik al zo blij mee. En het gaat nog door. Vervolgens doopt ze haar poot in het bakje met zacht voer. Even likken, nog maar een keer. Tja, dat is eigenlijk toch best lekker. Dus ook aan het zachtvoer wordt wat gegeten. Ik kan niet zien hoeveel ze binnen krijgt want ze staan met haar kont naar de camera, maar af en toe kijkt ze om alsof ze wil zeggen: goed he van mij? Vervolgens weer wat water en zowaar worden er ook nog wat brokjes naar binnen gewerkt. Joels, we zijn hier zo blij mee. Trots op je.

's-Ochtends toen Rene nog sliep lekker even een kroeluurtje met de katten gehouden. Ze waren lekker aan het spinnen terwijl ik de een in het tonnetje en de ander in het mandje aan het aaien was. Op een gegeven moment hoorden we allemaal geluiden uit de badkamer komen. Baasje is wakker. Dus de deur open gezet en ja hoor... na even gewacht te hebben komt hij er dan toch aan. Nog een knuffelmomentje en dan laten we ze lekker slapen, want het was tenslotte een drukke nacht.

Als we aan het begin van de middag nog even bij ze gaan kijken zijn ze van plaats gewisseld. Joels ligt nu in het tonnetje en Jezebel in het hangmatje. Omdat we al wat zwarte korreltjes in de vacht van Jezebel hadden gevonden was het tijd om ze eens even met de stofkam onder handen te nemen. En ja hoor, ons vermoeden was juist. 3 kleine vlooitjes zaten vast in de kam. Gelukkig had ik nog ontvlooingsmiddel in huis dus dit na een flinke kambeurt maar even op het nekje gespoten. Dan is Joels aan de beurt. Zij stribbelde wat meer tegen bij het kammen maar ook bij haar vinden we 1 vlooitje en dus ook zij krijgt het vlooienmiddel toegediend.
Voor nu laten we ze even met rust na deze ervaring. Straks maar even goed de mandjes, de krabpaal en de rest van de kamer schoonmaken.

16 februari 2013: de tweede dag

Vanmorgen was ik om half acht op en na het aankleden dus maar weer even bij de 2J's gaan kijken. Kattenbak verschoont en vers water en voer neergezet. Ook een zakje met zachtvoer neergezet in de hoop dat ze dat ook lekker vinden. Hier zit ook wat meer geur aan dus hopelijk lokt ze dat aan want ze hebben geen van beiden nog echt wat gegeten.

Dan laat ik ze weer met rust en kijk beneden nog even op de webcam hoe het verder met ze gaat. Joels vindt het erg leuk om op de boekenplanken te springen. De onderste is wat breder dan de rest en dat kan ze lekker overheen lopen. Maar dat is natuurlijk niet voldoende en ze probeert een plankje hoger te klimmen, dat mislukt en met een smak land ze weer op haar pootje. Wel een koddig gezicht. Dan moet ik echt weg want ik heb een afspraak bij de kapper. Intussen is Rene ook opgestaan en heeft ze ook even gedag gezegd en ze daarna weer met rust gelaten.

De rest van de middag hebben ze met zijn2-en in het tonnetje van de krabpaal gelegen. Dat is vrij klein dus ze lagen echt boven op elkaar. 2 staarten staken eruit alsmede 1 kont want die paste er ook niet meer bij. Het leek mij dat dit niet echt lekker zou liggen maar ze hebben het de hele ochtend vol gehouden.

Aan het begin van de middag gaan we weer even bij ze kijken en dan liggen ze nog steeds op elkaar in het tonnetje. Het is even een strijd om ze eruit te krijgen maar uiteindelijk lukt dat en dan is het weer tijd om even te kroelen en aan ons te wennen.

Aan het einde van de middag gaan we nog een keer bij ze kijken en nadat ik Joels in de mand heb gelegd om haar even lekker te aaien en te masseren komt er ineens een hard spinnend geluidje tevoorschijn. Dat is leuk. Eindelijk gaat ze zich een beetje op haar gemak voelen. Ze gaat er eens goed voor liggen en vindt het heerlijk.
Jezebel zit in het tonnetje van de krabpaal en wordt door Rene geaaid. Ook dat gaat erg goed. Na verloop van tijd willen we toch proberen of ze wat willen eten. Dus wat saus van de zachte brokjes op hun neusjes gesmeerd en dat wordt wel afgelikt. Jezebel bijt zelfs zachtjes in de vinger van Rene en na eerst wat zacht voer op haar pootje te hebben gelegd wil ze zelfs een beetje uit het bakje eten als hij dat voor haar neus houdt. Super.

Helaas heb ik met Joels wat minder succes. Ze wil niets meer op haar snoetje gesmeerd krijgen en als ik probeer een stukje zacht voer te geven draait ze haar kopje en haalt ze haar neus op. We moeten met haar dus nog even wat geduld opbrengen en besluiten om het vanavond nog een keer te proberen als ze vandaag niet uit haarzelf gaat eten. Wat dat betreft zijn we wel erg blij met de webcam. We kunnen zo erg goed zien wie wat wel of juist niet doet.



's-Avonds krijgen we visite. Nadat we eerst de katjes op de tv hebben laten zien moeten ze er toch aan geloven en worden ze getoond aan het bezoek. Dat is erg spannend en het is maar goed dat we een cat proof trui aan hebben want ze willen erg graag vluchten naar een schuilplekje en haken met hun nageltjes in onze truien. Maar als we ze uiteindelijk samen in de mand neerleggen is het goed en kunnen we ze rustig aaien en zijn ze redelijk relax. Ik ga weer met de visite naar beneden terwijl Rene nog even probeert een rustig en positief einde te geven aan deze gebeurtenis. Zodra hij de deur weer achter hem dicht heeft gedaan zien we op de webcam al snel 2 koppies boven de mand uitsteken. Even kijken of de kust veilig is en gaan ze weer hun gangetje als tevoren. Poe, dat was wel een avontuur zeg. Maar de nieuwe muisjes die we gekregen hebben zijn wel erg leuk. Snel maar mee gaan spelen.

De visite is weer vertrokken en inmiddels is het tijd om naar bed te gaan. Beide katten liggen lekker op de vensterbank en deze keer gaan ze allebei spinnen als we ze aanhalen. Joels heeft echter nog steeds niet gegeten en dus ga ik een tijdje met haar voor de etensbakjes zitten. Kopje dicht bij de bakjes houden. Eten op mijn hand. Water en saus op het neusje smeren. Niets helpt. Mevrouw wenst niet te eten en dat laat ze wel merken ook. Na een tijdje geef ik het maar op. Het heeft geen zin. Hopelijk gaat ze vannacht uit zichzelf eten, anders zal ik morgen toch moeten zorgen dat ze iets binnenkrijgt, al weet ik nog niet hoe ik dat voor elkaar moet gaan krijgen. Laten we hopen dat dat niet nodig is.

15 februari 2013: Naar Spijkenisse

Vandaag is het zover. Vannacht zijn we terug gekomen uit Egypte en na een kort nachtje gaan we riching Vught om Joels en Jezebel op te halen. Het is nu een maand geleden dat we de 2J's hebben uitgekozen en sindsdien hebben we ons vaak afgevraagd hoe het zou zijn als ze bij ons zouden wonen. Zouden ze snel aan ons wennen? Wat voor ritueeltjes zullen ze ontwikkelen? Het is best spannend.

Om 2 uur arriveren we bij Shamim. De katten zitten al klaar in de kattenkamer en na een kort gesprekje gaan we naar boven om ze te halen. Jezebel lag lekker te slapen in een hangmatje van de krabpaal en Joels zagen we niet zo snel. Wel liep Sam lekker in de rondte. Uiteindelijk lag Joels in een ander hokje van de krapaal verscholen. Nadat shamim afscheid heeft genomen van de kittens nemen wij afscheid van Shamim en beloven haar op de hoogte te houden van de vorderingen van de meiden. Je moet het maar kunnen om na 8 maanden intensieve verzorging afscheid te nemen van deze 2 lieverds.

De rit in de auto ging goed. Joels heeft af en toe wat gemauwd en keek ons tijdens de rit met grote ogen aan en Jezebel bleef in 1 stand liggen met haar kopje half onder het doekje dat in de bak lag. Ze waren wel bang maar ook wel weer erg stoer en ondergingen dit avontuur gelaten.

Toen we thuis kwamen hebben we ze in hun kamer gezet en alleen gelaten zodat ze zelf de kamer konden ontdekken. Dankzij de webcam kunnen we ze goed volgen. En dus zitten we gespannen voor de tv te wachten op wat er allemaal gaat gebeuren.
Joels kwam als eerste de bak uit. Jezebel volgde later ook en ze gingen ook meteen op onderzoek uit. Dat duurde helaas niet lang en al gauw konden we ze op de webcam niet meer ontdekken. Die stond namelijk alleen nog gericht op de krabpaal, de mand en het eten. De verstopplekjes die ze hadden gevonden zaten precies aan de andere kant van de kamer en daar hadden we dus geen zicht op. Dus maar even naar binnen om te kijken waar ze waren. Joels had een klein plekje gevonden onder de verwarming achter de kattenbak en Jezebel was in de kattenbak gaan liggen.
We hebben ze vervolgens van hun schuilplekje vandaan gehaald en Joels in de mand gezet en Jezebel in de krabpaal. Het duurde helaas niet lang of ze zaten allebei in de kattenbak.

Nadat we ze daaruit hadden gehaald en hebben we maar een tijdje met ze gekroeld. Dat vonden ze erg lekker en daarna ging het een stuk beter met ze. Joels ligt nu lekker in de mand nadat ze op onderzoek is geweest op de boekenplanken die in de kamer staan. Jezebel zit op de onderste plank van de krabpaal en heeft ook al een beetje gedronken.

Af en toe lopen we even de kamer in om te zien hoe ze daarop reageren. Eerste reachtie is toch echt wel bang wegkruipen maar gelukkig kunnen we ze goed oppakken en bij ons zetten. Dat vinden ze in het begin niet echt fijn, maar ze hebben al gauw door dat ontsnappen niet echt een optie is dus ook dit maar weer even ondergaan. Wat ze wel fijn vinden is als we ze in het mandje leggen en ze dan aanhalen. Het is maar even een kwestie van uitproberen wat het beste werkt. Het zal best nog een tijd duren voordat ze echt aan ons gewend zijn en ons gaan vertrouwen, maar we hebben de tijd. En dat geduld zullen we maar moeten opbrengen.

• Pleeggezin
• Top
• Onze kattenpagina