Padi Open Water Diver cursus in Hurghada

Omdat we om half elf vliegen moeten we in de spits naar Schiphol rijden. Dat hebben we geweten, van Rotterdam naar Schiphol was bijna 1 lange file en we arriveren dus zo’n 3 kwartier later dan gepland ondanks de extra tijd die we hadden ingecalculeerd. We checken snel in, doen meteen onze inkopen en moeten dan al naar gate E2 voor boarding. We vertrekken met een kleine vertraging vanwege de drukte op de weg en een defect aan de transportband van de bagage. Eerst vliegen we naar Sharm el Sheik. Waar de eerste mensen van boord gaan en ook weer een aantal mensen aan boord komen voor hun terugreis naar NL. Dan nog een kort vluchtje van 16 minuten naar Hurghada. Even onze bagage halen en dan naar de bus.

Er zijn vooral veel mensen van de reisorganisatie om ons naar de bus te begeleiden. Een kort ritje brengt ons in Iberotel Arabella waar we onze all inclusive bandjes om krijgen. Het is even onwennig want het hotel wordt ook verhuurd op basis van half pension en dus staan er op heel veel dingen prijzen vermeld. Dat werkt verwarrend want is all inclusive nu wel of niet waar het voor staat. Zeker omdat er bij elke bestelling die je doet ook je kamer nummer wordt gevraagd. Nou ja, we zien het wel aan het einde van de vakantie.

Het is al vroeg donker want de zomertijd is hier nog niet ingegaan. Dat wil zeggen volgens de piloot moesten we onze horloges een uurtje vooruit zetten, maar na een blik op de klokken van de luchthaven hebben we die maar weer teruggezet.
We eten een hapje in het Obba restaurant en gaan het park verkennen.

We gaan met name op zoek naar de duikschool van Mike en Margret waar we ons morgenvroeg moeten melden voor de PADI Open Water Diver duikcursus.
Vermoeid van de reis vallen we vlot in slaap.

Om 7 uur op want we moeten ons voor half negen melden bij de duikschool. Dus na het ontbijt meteen door. Het ziet er allemaal indrukwekkend uit. Het is druk want om half negen is het verzamelen van de duikers om naar de boten te gaan voor een dagje duiken. Wij melden ons aan voor de cursus. Omdat de volgende dag 2 andere Nederlanders aan de cursus beginnen wordt gevraagd of wij samen met hen de cursus willen doen. Dat is geen probleem. Kunnen we vandaag nog een beetje bijkomen. Maar nee, we krijgen wel het cursusboek mee met de opdracht of we voor morgen de eerste 2 hoofdstukken willen leren. Dan volgt het passen van de duikkleding. Lekker strak hoor zo’n pak. Na een beetje passen en meten hebben we de juiste maat en gaan we met het cursusboek aan het zwembad liggen.



Het is een leuk boek en het leest best gemakkelijk maar even 125 pagina’s leren vergt toch wel een hoop tijd. De eerste 2 uurtjes leren we in de zon. Dan gaan we lunchen en zien we dat we toch al behoorlijk verbrand zijn. Dan vlug de schaduw in en natuurlijk weer leren. Heel even uit de boeken voor een duik met de snorkels in het huisrif. Dit is echt fantastisch. Trappetje bij het strandje af en je zwemt meteen in een schitterend aquarium met schitterend koraal en hele mooie gekleurde visjes. Na het avondeten leren we tot we naar bed gaan. De volgende ochtend vroeg op voor onze eerste cursusdag.



Rene en ik hadden een kleine discussie over de tijd waarop we bij de duikschool moesten zijn. Rene dacht half 9 Sandra dacht 9 uur. Om het zekere voor het onzekere te nemen zijn we er om half 9. En ja hoor, we zijn een half uur te vroeg. We maken kennis met Maria die ons de komende dagen de fijne kneepjes van het duiken zal leren. Dan komen ook Teun en Eline die ook de cursus gaan volgen. We gaan naar het lokaal waar we deze morgen theorie les krijgen. We bekijken van de eerste 2 hoofdstukken die we gisteren geleerd hebben de dvd en maken de bijbehorende vraagstukken. Dit doen we zo snel dat er nog tijd genoeg is om hoofdstuk 3 ook te doen. Daarna krijgen we even tijd vrij om te gaan lunchen. Vervolgens hijsen we ons in ons duiktenue en gaan we naar het huisrif voor onze eerste kennismaking met het ademen onder water. Maar eerst krijgen we nog even 12 kilo lood om onze heupen om ons onder water te houden. En ook het vest met de persluchtfles weegt zeker niet weinig dus we waggelen naar het trappetje van het huisrif om vervolgens de vinnen aan te doen. Dit lukt uiteindelijk en even later zitten we met z’n vijfen op de bodem van het huisrif en ademen door de automaat onze eerste perslucht in. We doen een aantal oefeningen waaronder het onderwater uit onze mond halen van de automaat en het masker vol laten lopen met water om dit vervolgens leeg te maken zodat we weer wat kunnen zien. Al met al zijn we hier toch wel ruim een uur mee bezig. We waggelen weer naar de kant waar onze spullen weer af doen. Het ging bij iedereen goed, geen paniek geen stress. We doen onze spullen uit en leren hoe we alles moeten uitspoelen. Alles weer in onze tas. Morgen weer verder. Hoewel: we hebben nog wel de opdracht mee om de laatste 2 hoofdstukken te leren, maar of dat gaat lukken???

Vandaag moeten we wel om half negen aanwezig zijn en we gaan meteen naar het klaslokaal. Het was niet iedereen gelukt om de laatste 2 hoofdstukken volledig door te nemen maar we kijken eerst nog naar de dvd en maken vervolgens de bijbehorende vragen. Dit gaat goed en vooral weer snel. We besluiten meteen het examen er achteraan te maken. Voor de theorie slagen we allemaal en dus kunnen we met onze spullen naar de boot voor onze 2e ervaring onder water en de volgende serie oefeningen.
We varen hiervoor naar El Fanadir waar we ongeveer 6 meter onder water gaan zitten voor onze volgende sessie oefeningen.

Er staat nogal wat stroming en we als we naar boven gaan komen we een eindje van de boot vandaan boven. We moeten dan een stuk tegen de stroom in zwemmen. Ook moeten we nog 2 oefeningetjes doen, waaronder de loodgordel af en om doen en het trimvest uit en aan doen. Dit is echt heel erg zwaar en we komen dus erg uitgeput aan op de boot.
We vragen ons vandaag wel af of duiken wel zo leuk is.
Maar ook dit hebben we allemaal doorstaan en we zijn er klaar voor om morgen de hele dag op de boot door te brengen en onze eerste 2 buitenwaterduiken te maken. Teruggekomen op het park zijn we allemaal nog steeds uitgeput.

Eerst maar even naar bed voor het eten en daarna meteen weer terug naar bed. Aan onze slaapuurtjes komen we dus wel.

We zijn er klaar voor. Met de boot varen we naar Giftun Soraya voor onze eerste buitenwaterduiken. We delen de boot met een andere groep die vandaag de 3e en de 4e duik gaan maken. Van die groep gaan er nog maar 2 duiken en zijn de andere 2 gestopt met de cursus. We dalen af tot 12 meter diepte en ook nu doen we nog wat oefeningen. Hierna zwemmen we nog een klein stukje langs het rif en dan is het weer tijd om op te stijgen. Weer boven water gekomen staat de lunch al op ons te wachten.
Dus snel de spullen klaarzetten voor de volgende duik en lekker eten op het zonnedek van de boot.
De 2e duik is al weer in aantocht dus we tuigen onszelf weer op en gaan te water. Rene wappert onder water nogal met zijn handen en Maria pakt haar duikmes en dreigt ermee zijn armen af te snijden als hij daarmee doorgaat. We gaan nu ook een redelijk stuk zwemmen langs het koraal en de schitterende vissen. Rene heeft echter last van een beslagen masker en krijgt er weinig van mee. Hij vraagt zich af wat er nou zo mooi is aan duiken. Sandra had wel een hoop gezien en was al wel enthousiast.



Tijdens het terugvaren naar de haven zien we nog een hele school dolfijnen met ook een baby dolfijntje. Dit was echt schitterend. Teun had met het duiken veel last van zijn oren en krijgt bij terugkomst op de duikbasis een controle en een halve apotheek mee. Hopen dat het snel beter met hem gaat. Gelukkig zijn we minder vermoeid dan gisteren en komen we de avond door zonder te slapen voor het eten.

Omdat er geen verbetering in zit wordt er eerst nog naar de oren van Teun gekeken. Helaas mag hij vandaag niet duiken en kan dus vandaag niet de laatste 2 duiken maken die nodig zijn om de PADI cursus af te maken. Eline gaat wel duiken dus gaan we weer naar de boot.



Omdat Rene van de week had vertelt dat hij hier zo weinig koffie drinkt heeft Maria een pak met nescafe voor hem meegenomen. Hij krijgt een bakkie onder voorwaarde dat hij niet zo veel met zijn handen wappert. De eerste duik vindt plaats bij Banana Reef. Thursten vertelde ons vanmorgen dat daar de apen duiken. Er staat vandaag een behoorlijke windkracht wat het aantrekken van de duikspullen lastig maakt en behoorlijk vertraagd. Maar uiteindelijk zijn we weer onder water en hebben we van de wind een stuk minder last.



Vandaag hebben we nog maar 1 oefening: een stukje met het kompas zwemmen. Maar bij de 1e duik is Maria vergeten het kompas mee te nemen dus moeten we nog even wachten. We duiken nu ook voor het eerst met een duikcomputer en kunnen nu zelf zien hoe diep we duiken, hoelang we nog op die diepte mogen blijven en als we na de duik langzaam weer op stijgen hoelang de veiligheidsstop nog duurt.

Ondanks dat we veel tijd besteden aan dit nieuwe speeltje onder water zien we weer schitterende dingen waaronder een grote murene. Rene zijn masker is nu niet meer beslagen en kan er nu ook volop van genieten. Ook zegt hij tegen Sandra dat ze niet zo met haar handen moet wapperen toen ze op zoek was naar de manometer om te zien hoeveel lucht ze had. Ze gebaart terug dat dat niet uitmaakt omdat ze toch geen koffie lust en Maria moet wel lachen om ons gekibbel onder water. De 2e duik doen we nog 1 oefening: kompaszwemmen en dan weer genieten van de omgeving. Ook deze duik is weer schitterend en we genieten volop. Jammer dat Teun dit niet kan zien. Maar hij had vandaag wel een hele belangrijke taak en dat is het fotograferen.

Omdat we bij het klaarmaken van de spullen het zo druk hebben schiet het fotograferen er altijd bij in. Teun zorgt voor een mooie rapportage. Eline, Rene en Sandra zijn nu geslaagd voor de Padi Open Water Diver.




Teruggekomen op de duikbasis wordt er nog even gekeken naar de oren van Teun en ook naar de oren van Eline want zij had de laatste 2 duiken ook behoorlijk last. Helaas mogen ze morgen niet duiken. De oren van Teun zijn nog rood en Eline zit tegen een gescheurd trommelvlies aan. Ze krijgen de andere helft van de apotheek mee en we maken we afspraak dat we donderdag pas weer gaan duiken om de oortjes een beetje rust te geven.
Dat vindt niemand erg want het is best wel veel om 5 dagen achter elkaar met het duiken bezig te zijn. De komende dagen kunnen we dus even bijkomen en lekker relaxen aan het zwembad (we hoeven niet meer te leren dus dat scheelt).
Wel spreken we af om nog met zijn viertjes naar het centrum van Hurghada te gaan om shoarma te gaan eten en te kijken of we aan een fles Baileys kunnen komen voor Maria.


We slapen lekker uit en kunnen nog net ontbijten. Dan halen we handdoeken en gaan we lekker bij het zwembad liggen en lezen onze boeken uit. Heel relaxed allemaal.
’s-Middag komt de hostess naar het hotel en we boeken een dagtrip naar Luxor voor vrijdag.
Na het avondeten besluiten we nog een kijkje te nemen in de disco. Toen we binnenkwamen was het er niet druk. Rond de dansvloer zat een groep met Egyptische mannen en verderop zat nog een enkele toerist. De muziek varieerde van slow tot country en het gaf de indruk van een ingeslapen bedoening. We geven het een kans en bestellen een drankje.

Net op het punt dat we willen besluiten of we weg willen gaan wordt het wat drukker en verbetert de muziek. En uiteindelijk staan we nog te swingen op de dansvloer. Tussen alle Egyptische mannen. We moeten er nog met een aantal op de foto en rond twaalf uur gaan we weer naar onze kamer.


Ook vandaag een rustige dag. Sandra gaat eerst nog even sporten in de gym van het park. Daarna weer lezen in de zon aan het zwembad. Verder weinig uitgevoerd. Wel voor de volgende nog een massage geboekt. We spreken af met Teun en Eline om naar Hurghada te gaan. Zij gaan eerst nog naar de duikschool voor een oren check up. Hier blijkt dat er bij Teun een haar groeit op zijn trommelvlies. We stellen voor om eerst even ermee langs de kapper te gaan.



We krijgen van Mark een berichtje dat er in Dahab bommen zijn ontploft. Maar we hebben geen idee waar dat plaatsje ligt. Uiteindelijk horen we van Teun en Eline dat dit plaatsje vlak boven Sharm el Sheik ligt en dat er ongeveer 30 doden en 70 gewonden zijn. Wij lopen naar het centrum Sekalla van Hurghada en gaan op zoek naar de Mc Donalds. Want in het straatje ernaast zit Shoarma Sfinx en we hebben gehoord dat je daar lekkere shoarma kunt eten. We kijken onze ogen uit en merken dat onze missie om Baileys te kopen voor Maria waarschijnlijk niet zal slagen. De shoarma is heerlijk en we lopen nog een beetje rond.



We komen langs een juweliershop die Sandra en Mario heet. Als Sandra aan Mario vertelt hoe ze heet moet ze meteen mee naar binnen voor een cadeautje. Natuurlijk is het wel de bedoeling dat we wat kopen maar we zien helaas niet iets wat in de smaak valt. Uiteindelijk krijgen we een boekenlegger mee waar onze namen in egyptische tekens wordt opgezet. We drinken nog wat en laten ons dan met een busje weer bij het hotel af zetten. Morgen voor Rene en Sandra nog een dagje rust, Teun en Eline hebben een dagtocht naar Cairo.

Sandra gaat wederom sporten en Rene gaat naar het zwembad. Vanmiddag willen we kijken of we nog bij onze spullen kunnen die in de duiktas zitten om nog een beetje te snorkelen aan het huisrif. We besluiten dat we dit het beste kunnen doen rond 4 uur omdat dan de boten terugkomen en het hok van waar de spullen in staan dan waarschijnlijk wel open zal zijn. Dit klopt en we maken van het huisrif nog een paar fotootjes met de onderwatercamera. Als we terugkomen is het hok inmiddels afgesloten, en nemen we onze vinnen en maskers mee naar de kamer. Niet vergeten morgen want dat duikt zo lastig. Na een snelle douche lopen we naar de gym voor onze massage. We hebben gekozen voor en half body massage en een voetmassage. Dit gaat er niet zachtjes aan toe. Op een gegeven moment gaat de masseuse van Sandra ook op de massagtafel zitten en plant haar ellebogen ‘lekker’ naast haar ruggenwervels. Ook de voetmassage is niet zachtjes en er worden wat pijntjes geleden maar uiteindelijk is dan alles achter de rug en voelt het toch wel lekker aan.

Teun en Eline mogen allebei duiken. Dat is mooi want dan kan Teun ook zijn Padi OWD afmaken. Hij gaat dus vandaag voor het eerst met de duikcomputer naar beneden en moet de kompas oefening nog doen.



Dirk gaat vandaag ook met ons mee en zal al onze belevenissen vandaag gaan filmen en op dvd gaan zetten. Voor de film moeten we ook nog de oefeningetjes uitvoeren die we de afgelopen dagen geleerd hebben. Rene en Sandra gaan buddy breathen, Teun klaart zijn masker en Eline laat zien hoe je de automaat weer terug kan vinden als deze uit je mond is gegaan. Verder genieten we wederom van de mooie dingen die de Rode Zee ons biedt. Dan keren we terug naar de haven en krijgen we onze brevettering. We zijn allemaal geslaagd.




Vanavond gaan we vroeg naar bed want morgen worden we om 5 uur in de ochtend opgehaald voor onze dagtocht naar Luxor. Bij de receptie regelen we een ontbijtbox en tevens dat we zaterdag de hele dag nog van onze kamer gebruik kunnen maken. We vliegen pas om 12 uur ’s avonds dus dan is het wel lekker dat we na het zonnen nog lekker kunnen douchen voor we vertrekken. Dat lukt en geeft een relax gevoel. Het vroege naar bed gaan is geen succes. We krijgen al een uurtje korter slaap omdat vannacht de zomertijd in gaat, maar door een zwerm muggen in de kamer doen we geen oog dicht. We maken er een stuk of zeven dood en dan is het al weer tijd om op te staan. Hopelijk kunnen we in dus bus nog wat slapen.

• Afrika
• Top
• Luxor