Hurgada

Luxor

Goden

Hathor



	Gedaante	vrouw met twee hoorns en daartussen een zonneschijf, vrouw met een koeienkop
	Dierlijke verschijning	koe
	Associaties	hemelgodin, godin van vreugde, godin van de muziek, meesteres van verre landen, beschermster van de Thebaanse necropolis

	Hathor is een godin in de vorm van een koe in de Egyptische Mythologie. Zij was ook de voedster van de jonge god Horus in de mythe van de geboorte van Horus. Hathor was daarmee de moedergodin en is in de gehele geschiedenis van Egypte populair geweest. In later tijd werd Hathor hoe langer hoe meer met Isis vereenzelvigd. De papyrus was aan haar gewijd. Zij was de Vrouwe van het Westen en begroette de overledene in de onderwereld. Zij was ook de belichaming van het Oog van Ra en in de mythe over de vernietiging van de mensheid door Hathor liet zij in haar verschijning als de leeuwin Sekhmet zich ook van haar vernietigende kant zien.

Anubis



	Gedaante	man met jakhalskop
	Dierlijke verschijning	jakhals
	Associaties	Begraafplaatsen, balseming

	Anubis werd in de Egyptische mythologie afgebeeld met het hoofd van een jakhals of als een jakhals. Jakhalzen waren aaseters en waarschijnlijk zou de associatie met dit dier eerder geweest zijn om de doden te beschermen van vernietiging. De god was verantwoordelijk voor de balseming en de verdediging van de begraafplaatsen. Hij gidste de doden door de onderwereld naar de troon van Osiris. Daarbij stond hij de overledene bij toen het hart gewogen werd. Hij was de onwettige zoon van Osiris en Nephthys, de zus van Isis. Isis had ontdekt dat Osiris haar had bedrogen, maar Nephtys die het kind niet wou uit angst voor haar gemaal Seth had het verborgen. Isis vond Anubis en verzorgde hem. Anubis zou er eveneens voor zorgen dat Osiris opnieuw tot leven kwam en deze zo de eerste mummie was.

Toth



	Gedaante	man met ibiskop
	Dierlijke verschijning	baviaan en ibis
	Associaties	maan, god van de schrijvers, wijsheid en kalender

	Thoth was de Egyptische god van de maan, magie, kalender, schrijfkunst en wijsheid. Hij had immers de schrijfkunst uitgevonden en heeft die kennis dan overgegeven aan de mensheid. Ook treedt hij op in de onderwereld bij het wegen van het hart: hij noteert het oordeel van Maät en brengt de overledene tot bij Osiris. Hij wordt vaak afgebeeld als een baviaanfiguur. Zijn heilige dier is de Ibis (dit omdat rond de overstroming van de Nijl deze vogels terug keren naar Egypte en zo een betrouwbare kalender zijn), en zijn attributen de schrijftafel en griffel. In de strijd tussen Seth en Horus, probeerde Isis het leven van haar broer te redden. Horus werd daar zo kwaad om, dat hij het hoofd van Isis eraf hakte. Thoth heeft Isis toen magisch geheeld door haar een koeienhoofd te geven.

Osiris



	Gedaante	Gemummificeerde man met Atefkroon en staf en vlegel gekruist voor zijn lichaam
	Associaties	Onderwereld, dood, vruchtbaarheid, landbouw

	Osiris was de zoon van Geb, de god-aarde, en diens zuster Noet, godin van de hemel. Hij werd de eerste koning van het Oude Egypte. Zijn vrouw, tevens zijn zuster, was Isis. Met haar behoort hij tot de Enneade van Heliopolis. Osiris was tevens de heerser over het Rijk der Doden. De Egyptenaren geloofde dat hij in een paleis in het westen zetelde, waar de doden eerst doorheen moesten. Bij iedere deur stonden Osiris dienaren met dierenkoppen, die de doden op de proef stelden. Uiteindelijk kwam de dode aan bij de troon van Osiris. Hier zou zijn hart gewogen worden tegen de Veer van de Waarheid. Als de dode een goed leven had geleid, was het hart lichter en mocht hij van Osiris het Jaroeveld betreden, het Egyptische hiernamaals. Als het hart echter zwaarder was van de veer, door alle zonden, werden het hart en de dode door een monster, de Verslinder, opgegeten. De broer van Osiris was Seth. Seth was jaloers op zijn broer omdat hij koning was. Daarom bedacht hij een list. Hij maakte een kist en via een leugentje moest Osiris er 'even' inkruipen. Seth sloot toen de kist en gooide die op de Nijl, maar Isis vond de kist terug. Seth werd woedend en hakte het dode lichaam van Osiris in stukken en gooide deze over de uithoeken van Egypte. Isis trok jarenlang rond op zoek naar de stoffelijke resten van haar echtgenoot. Na lang zoeken vond ze de lichaamsstukken terug en mummificeerde het tot één geheel. Osiris was er lang genoeg om nog een kind te verwekken: Horus. Die werd na een lange strijd met Seth koning van Egypte.

Amon en Mut



	Gedaante Amon	Man gekroond met 2 pluimen
	Dierlijke verschijning	Ram, gans
	Associaties Amon	God van de dynastie, scheppersgod, zonnegod (Amon-Ra)

	Amon was een god van de wind, aanbeden door de schippers op de Nijl rond de zuidelijke stad Thebe. Daar, in Karnak stond zijn voornaamste heiligdom. Zijn naam betekent de Verborgene, mogelijk omdat de wind onzichtbaar is. De gans en een bepaald soort ram met horens die naar binnen krullen waren aan hem gewijd. Zijn echtgenote was de godin Mut en hun zoon was Khonsu en samen vormden zij een Triade. Amon wordt meestal afgebeeld met een dubbele kroon.

	Gedaante Mut	vrouw met gier op hoofd
	Dierlijke verschijning	Gier
	Associaties Mut	Moeder

	Mut of ook Amaoenet is een Egyptische godin. Ze is de echtgenote van Amon en tevens de beschermgodin van Thebe. Als de zon in het westen is, eet zij de zon op. De zon reist gedurende de nacht door haar lichaam en komt weer in het oosten op. In eerste instantie speelde Amon niet zo’n grote rol in de Egyptische mythologie maar met het nationaal herstel na de Eerste Tussenperiode veranderde er veel voor de Amon-cultus. De XIe en XIIe dynastie die de grondleggers van het Middenrijk waren stamden uit Thebe en steunden de Amon-priesters. Zo werd Amon een belangrijke godheid, en verschoof het geestelijk middelpunt van het land van Heliopolis naar het zuidelijke Thebe. Toch leidde dit niet tot een religieuze breuk omdat Ra, de zonnegod die in het Oude Rijk de nationale godheid geworden was eenvoudig aan Amon gelijk gesteld werd. Zo werd Amon-Ra de hoofd-godheid van Egypte en vooral in de bloeitijd van het Nieuwe Rijk werden de priesters van Amon-Ra steeds machtiger.

Ra



	Gedaante	Man met valkenkop of met zonneschijf op hoofd
	Dierlijke verschijning	valk
	Associaties	zon, scheppersgod

	Ra was de zonnegod en belangrijk ten tijde van de Ve dynastie. Ra is ook de scheppende god van Heliopolis. Hij is meestal afgebeeld als een valk met de zonneschijf op het hoofd en daaromheen het lichaam van de slanggodin als symbool van zijn macht over de dood. Als hij zich in de onderwereld bevindt, heeft hij het hoofd van een ram. Ra is de koning der goden. Hij bereist de hemel in zijn Boot en zetelt in zijn Troon op deze Boot van Miljoenen Jaren. Met de komst van het Middenrijk (XIe en XIIe dynastie) werd Amon de voornaamste god van de farao's, maar Ra werd spoedig aan hem gelijk gesteld.

Min



	Gedaante	gemummificeerde man met erectie en gekroond met 2 pluimen
	Dierlijke verschijning	hemelkoe
	Associaties	vruchtbaarheidsgod, beschermer van de oostelijke woestijn

	Min was een Egyptische god die vooral als vruchtbaarheidsgod fungeerde, maar ook de beschermer was van de wegen en de mijnen in de oosterse woestijn. Min is gemakkelijk te herkennen door zijn stijve fallus die hij in zijn linkerhand houdt. Deze houdt verband met zijn vruchtbaarheidsstatus. In zijn opgeheven rechterhand houdt hij een vlegel, als koninklijk symbool. Hij wordt weergegeven als een gemummificeerde man en draagt een kroon met twee pluimen. De kroon is dezelfde als die van Amon en daarom ook werd hij er in latere tijden mee geïdentificeerd.

Noet



	Gedaante	Vrouw die in een met sterren bekleed lichaam het hemelgewerf vormt
	Dierlijke verschijning	hemelkoe
	Associaties	Hemel

	Noet was in de Egyptische mythologie de hemelgodin. Zij was getrouwd met haar broer Geb, de aardgod, en had 4 kinderen: Osiris, Isis, Seth en Nephthys. Ze behoorde met al deze tot de Enneade van Heliopolis. Noet werd uitgebeeld als een vrouw die zich over de aarde buigt, maar ze kon ook worden afgebeeld als een koe. Ze stond symbool voor de ruimte waar de zonnegod doorheen reisde. Overdag voer hij over haar buik en elke avond slikte Noet de zon dan in waardoor het duister werd. De zon verbleef dan 's nachts in haar en werd de volgende dag uit haar geboren.