Manhattan

Na een rustige vlucht van ruim 8 uur landen we om half vier (half tien Nederlandse tijd) in New York. Na het zoeken van een geldautomaat waar we onze dollaren uit halen lopen we terug naar waar we de halte van de Express Shuttle bus hadden gezien. Daar worden we aangesproken door een man die ons de kaartjes voor de bus verkoopt. We moeten nog even wachten maar dan komt de bus en zitten we in een klein uurtje in het centrum van Manhattan.

De halte waar we uitstappen is een paar blokken van ons hotel en we besluiten dat stukje te gaan lopen. Dat gaat niet zo snel want de wieltjes van onze tassen zijn wat verbogen en we moeten dus aardig wat kracht zetten om ze vooruit te krijgen. Maar het lukt en uiteindelijk arriveren we bij Yotel op Tenth Avenue.

We worden geholpen bij het inchecken en krijgen wat uitleg over het hoe en wat in het hotel en onze kamer. Dit hotel is nu 5 maanden geopend en is ontworpen door vliegtuigdesigners. Vooral in de kamer is dat goed te merken. De kamer is niet groot maar er is wel over de inrichting nagedacht. Het is een kleine kamer maar we hebben grotere kamers gehad waar we elkaar meer in de weg liepen. Hier is dat verrassend genoeg niet het geval. Na de uitleg over de koffiemachine in "de Galley", een ruimte waar we 24 uur per dag gratis koffie en thee kunnen halen, nemen we een bakkie en frissen we ons daarna op om vervolgens de stad te gaan verkennen en een hapje te gaan eten.

Op weg naar Times Square komen we langs een Applebee's restaurant. Daar hebben we vroeger altijd goed gegeten dus kiezen we daar nu ook voor en het valt gelukkig niet tegen. Rene heeft een heerlijke hamburger en patatjes en ik heb een kleine steak met garnalen, aardappeltjes en groente. Heerlijk.

Na het eten verder naar Times Square en Broadway. De lichten zijn al van verre te zien en het is er gezellig druk. Vele foto's worden gemaakt en we houden het behoorlijk lang vol. Rond 11 uur zijn we terug in het hotel waar we ons bed uitvouwen en heerlijk gaan slapen.

Vrijheidsbeeld en Battery Park

We zijn vroeg wakker en besluiten om eerst op zoek te gaan naar een autoverhuurbedrijf waar we voor maandag een auto willen huren om naar Washington te rijden. Zowel Avis als Hertz blijken maar 1 blok verwijderd van ons hotel dus na het ontbijt van koffie, thee en muffins lopen we daar even naar toe. Bij Hertz konden ze niet in het systeem kijken wat de prijzen voor een feestdag waren dus die verwezen ons naar een telefoonnummer of de website. Bij Avis konden we een auto huren voor 186 dollar maar toen hij goed keek zag hij dat voor maandag 10 oktober alle auto's reeds verhuurd waren dus hij verwees ons naar Hertz. Nou daar werden wij niet echt vrolijk van maar met geen andere keus lopen we terug naar ons hotel waar we gelukkig een goede gratis wifi verbinding hebben om te zien of er nog een auto voor ons beschikbaar is. In eerste instantie willen we de auto op 10 oktober zowel halen als inleveren maar daarop zegt de website dat er geen auto's beschikbaar zijn. Dan proberen we ophalen op de 9e en inleveren op de 10e en dat blijkt wel een goed idee.

Nadat we de boeking hebben afgerond gaan we vervolgens op pad naar het metrostation. Hier staat een lange wachtrij voor de kaartjes automaat. In het bemande hokje schreeuwt een onaardige werkneemster tegen iedereen dat zij geen kaartjes verkoopt en dat ze bij de automaat moeten zijn of ze snauwt welke lijn iemand moet hebben. Die heeft duidelijk geen plezier in haar werk.
De rij wordt steeds langer omdat er een kaartjes automaat stuk is maar uiteindelijk zijn we aan de beurt en hebben we onze metrokaart.
Dan naar de juiste metro. Dat is gemakkelijk want we moeten naar het eindpunt van lijn 1 richting het zuiden. Waarom is de metro in het buitenland zoveel gemakkelijker dan in Nederland. Het is wel een eind lopen onder de grond maar als we op het perron aankomen komt binnen 2 minuten de metro er al aan.

Aangekomen bij de halte South Ferry gaan we naar boven en lopen we richting Battery Park. Dit park is vernoemd naar de batterij kanonnen waarmee men ooit de haven verdedigde.
We willen graag met de ferry mee om naar Liberty Island te gaan om een paar mooie foto's van het Vrijheidsbeeld te nemen. Maar eerst moeten we kaartjes kopen. Dit doen we in Castle Clinton National Monument. Helaas kunnen we het Vrijheidsbeeld niet op en hebben we geen behoefte aan een audio tour dus nemen we alleen een kaartje voor de rondvaart.

Dan gaan we op weg naar de rij voor de ferry. Die is lang... erg lang. Het is dus een eind lopen maar dan vinden we het einde van de rij die in no-time ook nog veel langer worden, maar niet snel korter. Maar uiteindelijk lopen we dan toch langzaam richting de tenten waar de security check plaatsvindt. Deze is te vergelijken met die op Schiphol, alles en iedereen moet door de scanner. Daarna zoeken we een mooi plaatsje boven op het dek van de boot. We staan aan de goede kant als we richting het eiland varen en kunnen mooie foto's maken van de skyline en Miss Liberty.

Ook op het eiland zelf maken we vele foto's zowel met onze eigen toestellen als met die van anderen. Na het kopen van een cadeautje voor Simone gaan we de boot weer op en na een stop bij Ellis Island (waar wij niet uitstappen) varen we weer terug naar Battery Park.



We maken wat foto's bij The East Coast memorial, een World War II Monument, en lopen dan langs The Sphere. Dit beeld, van Frits Koenig, stond ooit in het World Trade Center maar staat nu hier als monument voor de slachtoffers van 9/11.
We lopen verder naar het Netherlands National Monument. In 1926, 300 jaar na de stichting van Nieuw Amsterdam, schonk de Nederlandse regering deze vlaggenmast aan New York en deze herinnert er nu dagelijks aan dat New York begon als Nederlandse handelspost. Op de zuil staat onder meer afgebeeld hoe de Hollanders Manhattan 'kochten' van de Indianen.



We gaan eten bij Fraunces Tavern, bar, restaurant en museum. We werken 3 heerlijke minisandwiches naar binnen en kunnen er weer even tegenaan. Rene had uitgevonden dat er in de buurt een paar caches lagen. Dus toch maar even op zoek. Dat is niet gemakkelijk in het altijd drukke New York. Zeker als de cache een nano betreft. Ondanks de pizza hint wel de plek maar niet de nano kunnen vinden omdat het gewoon te druk was om op je gemak te kunnen zoeken. Dan door naar de charging bull, een stierenbeeld van Arturo di Modica. Ook hier teveel mensen om te kunnen zoeken dus ook deze cache laten we voor wat hij is.

We lopen verder richting Wall street. Hier zijn de straten voor een groot gedeelte afgezet en is het soms lastig om iets mooi te fotograferen. We lopen wat rond en komen dan bij een demonstratie (Occupy Wallstreet). Een hele groep mensen demonstreert hier op verschillende manieren en tegen verschillende onderwerpen. Het is een drukte van jewelste maar de demonstratie verloopt wreedzaam. Eromheen staan wel vele politiewagens en agenten. Het is best indrukwekkend.



Dan lopen we richting Ground Zero maar vanwege de bouwwerkzaamheden is de hele site omheind en kun je weinig zien. Omdat we graag het monument zouden bezichtigen lopen we naar een informatiestand waar we een hele tijd praten met een joodse man die het wel gezellig vind om ons veel te vertellen. Na ons de informatie te hebben gegeven die we nodig hebben verteld hij dat hij met een dilemma zat. Hij had een probleem doordat hij iets niet had gedaan terwijl dat wel had gemoeten en was op zoek gegaan om met zichzelf in het reine te komen. Als oplossing hiervoor had hij bedacht dat hij de volgende morgen bloemen zou gaan leggen bij de Netherlands National Monument en de eerste toeristen die hij daar zou tegenkomen met want achtergrond informatie te voorzien. Zo kon het zijn negatieve gevoel naar iets positiefs ombuigen. We wensen hem veel geluk bij deze missie en gaan verder op pad richting het World Financial Center. Hier nemen we een kijkje in de Winter Garden. Een tuin met hoge palmbomen in een mooie koepelvormige hal. Als je via de trappen omhoog gaat heb je ook nog een kijkje in de bouwput van het WTC en op het 9/11 Memorial.



Na een bezoek aan Starbuck's en het fotograferen van de zonsondergang gaan we toch nog even cachen. Esplanada is vlot gevonden en er zit ook nog een coin in die net vanuit Duitsland weer terug in de States is gearriveerd. Die nemen we mee en lopen dan door Battery Park terug richting de metro. Onderweg blijkt dat er ook een cache ligt bij The East Coast Memorial waar we vanmorgen ook al waren en ook deze pikken we mee. Voordeel is dat het na zonsondergang een stuk rustiger is en het gemakkelijker zoeken en loggen is.

Met de metro rijden we terug naar Times Square en we besluiten meteen op zoek te gaan naar Osteria al Doge, het Italiaanse restaurant waar we willen gaan eten. Het is een lang restaurant met lange banken langs de muur en vele tafels. Wij krijgen ook een plekje en genieten van een heerlijke carpaccio vooraf, pasta als hoofdgerecht en ook een heerlijk toetje. De koffie willen we in ons hotel drinken maar eerst gaan we nog een verjaardagscadeau voor Martijn halen. We willen een pet van de New York Yankees halen waarop Martijn zijn naam is geborduurd. Gisteren waren we hier ook al maar toen wilden ze niet borduren. Maar vandaag zou dat moeten lukken.

Als we de winkel binnenlopen blijkt dat ze de winkel helemaal hebben omgegooid en waar gisteren de New York Yankee petjes lagen ligt nu heel wat anders. Uiteindelijk vinden we de pet die we in gedachten hadden en vragen naar het borduren. In eerste instantie doen ze lastig maar als ik zeg dat ze gisteren hadden beloofd dat de pet vandaag geborduurd zou worden draaien ze bij en kunnen we mee naar beneden lopen naar de naaimachine.

De jongen die het borduren voor zijn rekening moet nemen heeft het niet gemakkelijk. Bij de eerste poging is de naald verbogen en het duurt een hele tijd voordat die vervangen is. Dan een volgende poging. Keer op keer breekt de draad en hij heeft moeite om dat voor elkaar te krijgen. Maar de aanhouder wint en na ruim anderhalf uur staat de naam Martijn eindelijk op de pet. Nu maar hopen dat hij hem leuk vindt.

Terug op de kamer dan eindelijk tijd voor een bakkie en na het schrijven van een stuk verslag en het kopiëren van de foto's is het om half 1 toch echt tijd om naar bed te gaan.

9/11 Memorial Site, Empire State Building

Het is kwart voor 3 in de ochtend als we wakker worden van een alarm. Het duurt heel even voordat we door het speakersysteem horen dat er wordt uitgezocht waarom het alarmsysteem afgaat en of we a.u.b. kalm willen blijven. Dat wordt een aantal keren herhaald. Al onze buren staan inmiddels in de hal maar wij blijven uit het raam kijken en zien 5 brandweerwagens arriveren. Na verloop van tijd horen we dat het gaat om een non-emergiency en dat we verder kunnen gaan met waar we mee bezig waren. Het is echter nogal druk en rumoerig op de gang dus we blijven nog even wakker. Na verloop van tijd wordt er nogmaals omgeroepen dat het om een non-emergiency gaat en dat iedereen terug naar de kamer kan gaan. Hierna is het snel rustig en vallen we weer vlot in slaap.

De wekker gaat vroeg omdat we gisteren bij een informatiestand de tip kregen rond 8 uur bij het 9/11 Memorial visitor center op Vesey Street kaarten te halen voor de 9/11 Memorial Preview Site omdat de kans dat je kaarten krijgt en de rij niet lang is dan het grootst is. Dus een kort nachtje en na het muffin ontbijt gaan we naar metrolijn E bij de Port Authority Bus Terminal. Het eindpunt van deze lijn is het WTC, althans volgens het schema. Als we in de metro zitten snappen we weinig van de laatste 2 haltes die op de borden staan en het duurt even voordat we door hebben waar dat is op de kaart. Dan is het al te laat. We nemen nog een andere metro een halte terug en stappen uit op Broadway/|Lafayette. Vanaf daar is het nog een behoorlijk eind lopen maar omdat we niet zo gauw een andere metrolijn kunnen vinden zit er niets anders op. Ook is het inmiddels al ver na 8 uur en we hopen dat er nog kaarten verkrijgbaar zijn.



We stappen lekker door en uiteindelijk komen we om 9 uur aan bij het visitor center. Verbazingwekkend genoeg staat er geen rij en we krijgen 2 kaarten om rond half 11 de site te bezoeken. Die tijd moeten we dus even opvullen. Dit doen we door allereerst wat te gaan drinken bij Starbuck's en daarna gaan we naar Liberty street waar het brandweerkorps is gevestigd waar ook een grote plaquette ter nagedachtenis aan 9/11 is. Dit is erg indrukwekkend.



Dan is het tijd om naar de site te gaan. Maar eerst ook hier door de veiligheidscontrole. We hadden hier al rekening mee gehouden en zo min mogelijk bagage mee genomen. Na de controle is het nog een klein stukje lopen en dan kom je aan bij de North Pool. Het is erg indrukwekkend en we maken heel veel foto's. Het is een schitterend monument en ook heel relaxed. Omdat er maar een beperkt aantal mensen per keer worden toegelaten heb je volop de ruimte om in alle rust alles te bekijken.



Zoals we ook al op televisie hadden gezien zien we mensen met potlood of houtskool en papier de namen van de omgekomen familieleden overnemen. Als we genoeg foto's hebben gemaakt is het tijd om naar het museum te gaan. We willen eigenlijk de wandeling met gids maken maar als we aankomen bij het Tribute WTC visitor center waar we de kaarten hiervoor moeten halen blijkt de tour van 12 uur al vol te zijn en moeten we anderhalf uur voor de volgende tour wachten. Hier hebben we geen zin in en we besluiten alleen het museum te bezichtigen.



Na het museum zoeken we een restaurant voor de lunch. Dit wordt Les Halles waar we eieren met friet eten met een mix van champagne en jus d'orange drinken. Na de lunch gaan we met de metro richting het Empire State Building. Het is een hoop geld om erop te mogen maar we besluiten het toch te doen. Hier hebben we later wel spijt van want het is zo druk dat we meer dan anderhalf uur aan het wachten zijn om met de lift naar boven te mogen.
Eenmaal boven valt het op dat het windstil is. De zon schijnt heerlijk en het is dus aangenaam vertoeven op het dak op de 86e verdieping. We maken wat uitzicht foto's en gaan na verloop van tijd weer naar beneden.

Na een korte stop bij Dunkin' Donuts lopen we het laatste stuk naar ons hotel waar we even op bed bijkomen van de dag, de foto's op de Ipad zetten en bekijken en weer een stuk van het verslag schrijven. We zijn allebei flink vermoeid van het wachten bij het Empire State Building en Rene valt nog in slaap. Ik maak hem om acht uur wakker omdat we ook nog iets moeten eten. We besluiten dit te doen in ons hotel. Hier zit namelijk een Aziatisch fusion restaurant.
We lopen naar beneden en gaan aan de Japanse stijl tafel zitten. Het lijkt alsof je op de grond zit maar onder de tafel is het dieper zodat je toch gewoon met je benen naar beneden kunt. De kaart bestaat uit allemaal kleine gerechtjes en we besluiten er vijf te bestellen. Dat blijkt ruim voldoende en het smaakt heerlijk. Na het toetje gaan we weer naar boven waar we al snel als een blok in slaap vallen.

Cachen in Central Park

Na een heerlijke nachtrust zijn we vroeg wakker. Rene werkt nog wat terwijl ik ons muffinontbijt ga halen. Als Rene klaar is gaan we op weg.
Omdat we aan de andere kant van Manhattan moeten zijn en hier geen metrostation dichtbij is besluiten we een taxi te nemen naar het VN gebouw. In het boekje ziet dit gebouw er indrukwekkend uit met een rij vlaggen van alle VN landen voor de ingang. Echter als we aankomen is het helaas een gebouw als ieder ander en er hangen geen vlaggen. Jammer.

Vanaf dit punt besluiten we te wandelen naar Central Park. Onderweg komen we langs het Chrysler building, Grand Central Terminal en Fifth Avenue. Op deze laatste zijn ze bezig met het plaatsen van hekken. Morgen is het Columbus day en hier zal zo te zien een parade door de straten gaan.
Via het Rockefeller Center, de Radio City Music Hall (waar ze net bezig zijn om een podium in een truck te laden) en een Berlijnse muur in de stad maken we een pitstop bij de Starbuck's in het Sony building.



We zoeken uit waar de Apple store zit en die blijkt aan het einde van Fifth Avenue te zitten. Van verre zien we de kubus al staan.
Het is er druk. Dit komt doordat afgelopen week Steve Jobs op 56 jarige leeftijd is overleden en er voor de ingang van de Apple store een grote wand staat waar mensen hun reacties op geeltjes kunnen zetten die dan op het bord worden geplakt. Binnen in de Apple Store is er echter niets van te merken en is het business as usual. Het is er erg druk en we bekijken het een en ander voordat we weer verder gaan.
Zowaar zonder tasjes weer naar buiten en steken we over naar Central Park. De telefoon gaat in de geocaching mode en we zoeken naar de ingang van de het park aan de kant waar de eerste cache, Snug as a bug in Central Park, moet liggen. Volgens de site moet deze vol met travel bugs en coins zitten maar als we hem vinden zit er veel troep, 1 coin en een papiertje dat claimed een coin te zijn maar omdat de coin steeds verdween laat hij nu het papiertjes reizen. Dat laatste vinden wij niet leuk dus nemen we alleen de echte coin eruit en omdat we toch een beetje teleurgesteld zijn dat er niets meer in zat stoppen we er deze keer niets voor terug.

We gaan op zoek naar de volgende, Monkey's Lament. Die ligt een stukje verderop en is een stuk kleiner en dus lastiger om te zoeken. Ook de hint 'stuck between a rock and a hard place' is lastiger dan we denken. Er zijn vele plekken die in aanmerking hiervoor komen en de gps wijst ons alle kanten uit behalve de goede. Na een tijdje zoeken vindt Rene hem dan toch. Ook hier wordt gezegd dat er vele TB' en coins in moeten zitten maar de koker is zo klein dat dit echt niet kan. Dat is een beetje een tegenvaller maar het cachen zelf wel een leuke manier om Central Park te bekijken.



Het is inmiddels ook etenstijd dus we halen een hamburger en een hotdog bij een stalletje en eten die lekker op in het park op een kleedje in het gras. Het is heerlijk weer en we krijgen ook meteen nog een lekker bruin kleurtje.
Nadat we compleet zijn weggesmolten is het tijd om op weg te gaan naar de volgende cache, Down the rabbit hole. De naam van deze cache komt van het beeld van Alice in Wonderland dat vlak bij de plek waar de cache ligt staat. We hebben snel door waar de container zit maar het is er erg druk en het duurt even voordat we deze ongezien kunnen pakken. Tijdens het loggen maakt Rene een foto van de Rabbit van Alice in wonderland om bij de log op internet te kunnen plaatsen. Ook het terugstoppen van de container is lastig met al die mensen maar het lukt ons om hem weer terug te plaatsen.

We gaan verder naar Belvedere Castle. Dit stukje van Central Park wordt gebruikt in de smurfenfilm en leek vanuit de film erg groot en mooi. Als we er aankomen is het een stuk kleiner dan we dachten. Je kunt er via een hele smalle trap omhoog en hebt dan een uitzichtpunt over Central Park. Uiteraard gaan we naar boven en maken we een paar foto's dan weer in de rij om naar beneden te mogen waar we nog even kletsen met een Duits paar die net vanuit Washington gearriveerd zijn in New York. We wisselen wat tips uit en dan gaan we verder naar weer een andere kant van het park om de cache "A milion in cash cache" te gaan zoeken. Ook deze is snel gevonden maar ook hier geen TB's of coins.

Omdat hier ook veel toeristen komen is de kans groot dat de finds van deze TB's en coins niet direct en daarom vaak ook niet worden gelogd. Wij willen hierin geen riscio nemen en laten dus niets achter in deze caches. Maar we zien zo wel andere kanten van het park dus het is een leuke manier om met een doel het park te bekijken.

Bij de cache "Lakeside view" is het erg druk en we hebben er weinig vertrouwen in dat we deze gaan vinden. We lopen wat rond en gaan hier en daar op de stenen zitten om wat rond te kijken, maar deze plek zit zo vol met mensen dat het lastig is om wat te vinden en we denken erover om deze op te geven. En dan valt het oog van Sandra ineens op een klein plastic doosje onder een steen. Echter op deze steen zit een stelletje. Er toch even naast gaan zitten even rondkijken of iedereen een beetje druk is met zijn eigen bezigheden en dan snel graaien om het doosje te pakken en onderwijl quasi poseren voor een foto.
Ja je moet soms een beetje inventief zijn om te kunnen cachen.

Op ons gemak het logboek ingevuld en dan snel het doosje weer verstoppen. We zijn er trots op dat we deze op deze drukke plek toch nog hebben kunnen loggen.

We gaan verder met een leuke wandeling langs het meer en zien nog een kleine schildpad in het water. "Riftstone" is de volgende op het lijstje en ligt in de buurt van een stenen boogbruggetje. Het is al snel duidelijk waar hij ligt en dus snel gelogd.
Dan gaan we door naar "Dinosaur Train Velociraptor". Dit is een grote en er zijn genoeg plekken waar hij zou kunnen liggen maar na een tijdje vinden we ook deze en dit is tevens de laatste in Central Park.

Om half 7 hebben we met Ad en Natasha afgesproken in ons hotel om wat te gaan drinken en wat bij te kletsen. Het is dus hoogste tijd om weer richting Yotel te lopen. Onderweg liggen nog 2 caches en dus lopen we via die straten terug. De eerste ligt in een klein parkje en volgens de hint bij het 7e bankje vanaf de paal. Dat kunnen er maar 2 zijn dus we gaan op het eerst in aanmerking komende bankje zitten maar vinden niets. Aan de andere kant van de paal zit een man op bankje vier. Wij verplaatsen ons en gaan vlak naast hem zitten en zoeken wat in onze tas terwijl we ook tegelijker tijd het bankje en omgeving afspeuren. Ja hoor, hier ligt de nano, Even loggen en dan weer door.

De laatste ligt in Hell's Kitchen en zou volgens de beschrijvingen in of in de buurt van de telefooncel moeten liggen. We hebben het hele ding bekeken maar uiteindelijk besloten deze te laten voor wat het is en verder te gaan naar ons hotel. We hebben wat tijd om ons op te frissen en precies op de afgesproken tijd arriveren Ad en Natasha. We drinken en kletsen wat op het buitenterras van Yotel. Het is gezellig en de tijd gaat vlot. Zij moeten door naar een verjaardag en wij moeten om acht uur onze huurauto opgaan halen. Dus we nemen afscheid en lopen vervolgens naar Hertz. De auto staat klaar maar omdat wij eigenlijk geen zin hebben om parkeergeld te betalen vragen we of het mogelijk is de auto bij Hertz te laten staan en deze de volgende dag op te halen. Dit kan alleen als we de reservering veranderen en moeten daarvoor met reserveringen bellen. Wij leggen uit dat wij de auto alleen op maandag nodig hebben maar dat wij dit niet via de site zo konden boeken. Het is geen probleem en de reservering wordt aangepast naar de volgende ochtend 9 uur.

Ondanks dat we flinke pijn in onze voeten en benen hebben van de wandeling van vandaag gaan we toch het centrum in om een hapje te gaan eten. We lopen schijnbaar in de verkeerde straat want in deze zijn weinig restaurantjes te vinden en uiteindelijk komen we al weer aan bij Times Square. Dit is vlak bij het Italiaanse restaurant waar we eergisteren heerlijk hebben gegeten en we besluiten ook nu weer hier te gaan eten. Het is wederom heerlijk en na het dessert strompelen we weer terug naar ons hotel waarbij we uiteraard vele andere restaurantjes tegen komen.
Als we terug zijn, zijn we zo vermoeid dat het niet lang duurt voordat we weer heerlijk liggen te slapen.

Van New York naar Washington

Helaas zit vandaag onze tijd in New York erop en moeten we al onze bagage weer inpakken voor onze trip naar Washington. Ons laatste muffinontbijt wordt naar binnen gewerkt en we gaan onze auto ophalen. Een mooie rode Toyota staat op ons te wachten en aan Rene de eer om het drukke verkeer van New York in te gaan.

We hadden van te voren onze route bepaald en het lukt ons met gemak de auto voor Yotel te krijgen. Dan halen we onze bagage en checken we uit. Jammer, want het was een goed hotel en we hebben ons hier prima vermaakt.

Dan komt de volgende uitdaging en dat is in de Lincoln Tunnel te geraken. Er staan diverse bordjes die ons alle kanten uit sturen maar de tunnel komt niet in zicht. Maar na vier rondjes rond Yotel te hebben gereden lukt het ons de goede inrit te pakken te krijgen en gestaag vanwege de drukte rijden we de Lincoln Tunnel in en gaan we op weg naar de 95 zuid genaamd de New Jersey Pikeway.
Dit is een tolweg maar dankzij een kastje in onze auto hoeven wij deze tol niet cash af te rekenen bij de poortjes maar kunnen we de E-Z lane pakken en wordt de tol op onze creditcard afgerekend. Dat scheelt ons een heleboel tijd want er staan flinke rijen voor de betaalpoortjes. Via een pocket query op internet hebben we ook de caches along the route berekend en stoppen we na een tijdje op een parkeerplaats waar vlak in de buurt een cache moet liggen in de buurt van de Kilmer bunker. Dit is een grote cache en we hopen dat we hier een aantal TB's en coins kunnen droppen. De cache ligt er nog niet zo lang en we kunnen onze log plaatsen op de eerste bladzij van het logboek. Slechts 5 zijn ons voorgegaan. We droppen onze eigen TB Oreo Black and White Cow en ook Kitty en de Kansas coin.

Na een sandwich en een bakkie rijden we weer verder naar een plek waar er 3 caches bij elkaar liggen. Deze liggen in een bos. We parkeren in de nabij gelegen woonwijk en lopen het bos in. De eerste cache, Mountain Dew's Old Backyard, is snel gevonden. Hij lag open en bloot op voor een boom. We worden hier opgevreten door de muggen dus snel loggen en de cache wat beter verstoppen. Dan door naar de volgende.
We merken dat we in onze korte broeken niet echt goed gekleed zijn voor de wandeling door dit bos. En onze benen liggen al gauw open. We vinden de plek waar de volgende cache moet liggen maar het is hier zo drassig dat we uit moeten kijken waar we lopen om geen natte voeten te krijgen. Wel zakken we aardig weg in de modder. We bekijken de plek van alle kanten maar besluiten uiteindelijk om deze en ook de volgende te laten voor wat het is en verder te gaan rijden naar een andere plek.
Aangekomen bij de auto verzorgen we onze schrammen en rijden we verder naar een oprit naar de 95.

We rijden een stuk naar het zuiden en gaan vervolgens bij Woolwich Township weer op zoek te gaan naar 2 caches in een bos die beter begaanbaar is dan de vorige. De caches zijn snel gevonden en dan is het toch echt hoogste tijd om verder te gaan.

We maken nog 1 stop om nog wat te eten en van schoenen te wisselen. Onze wandelschoenen zien eruit als 2 modderklompen en aangezien we naar een best wel luxe hotel gaan willen we in ieder geval de beleefdheid opbrengen om met schone gympen binnen te komen. Voor de rest zijn we flink underdressed maar om ons nou op de parkeerplaats ook nog om te kleden gaat ons wat te ver.

Het plan was met daglicht Washington binnen te rijden. Dat is niet gelukt maar dankzij de duidelijke kaarten op de Iphone en de Ipad lukt het ons met gemak in het donker ons hotel te vinden. We parkeren voor de deur en checken in. Nadat we onze spullen in de gigantische kamer hebben gedropt gaan we snel weer naar de auto om deze in te leveren bij het Hertz bij Union Station. We hadden gezegd dat we de auto rond 20:00u in zouden leveren en 5 minuten voor de tijd rijden we Hertz binnen. Dat is nog eens een timing.



Op Union Station eten we een pizza en halen we wat te drinken bij Starbuck's. Dan op zoek naar de metro en als we die gevonden hebben moeten we nog even uitzoeken hoe het hier met de kaartjes werkt. Iets anders dan in New York maar ook gemakkelijk dus zitten we snel in de metro richting ons hotel waar we na aankomst vermoeid ons giga grote bed in duiken.

• USA
• Top
• Washington DC