Arlington National Cemetary en The Mall
Na een heerlijke nachtrust in Hotel Lombardy bestellen we een heerlijk roomservice
ontbijt. Rene heeft spiegeleieren met gebakken ham, aardappeltjes en toast met natuurlijk
een capuccino. Ik heb een croisantje, toast met jam en Danish pastry met een heerlijk
bakje muntthee. Dat is genieten. Na het ontbijt gaan we kijken hoe we aan kaartjes
kunnen komen voor een rondleiding in het Capitool. Op internet blijkt dat we voor
vandaag geen kaartjes kunnen reseveren maar wel voor morgen. Dus gooien we het programma
om en bestellen kaartjes voor woensdag (die overigens wel gratis zijn, zoals alle
bezienswaardigheden en musea in Washington).
Vervolgens gaan we naar de metro om richting Arlington National Cemetary te gaan.
Het weer is helaas wat minder mooi dan in New York maar de temperatuur is goed,
het is droog en af en toe is er een zonnetje. Aangekomen bij Arlington National
Cemetary, waar meer dan 330.000 militairen en hun families begraven liggen, lopen
we naar het visitor center waar we horen dat er een bus naar de belangrijkste
plekken op het terrein gaat. We besluiten hier een kaartje voor te kopen en dat
blijkt geen overbodige luxe. Het terrein is zo groot, 252 ha, dat als we dat lopend
hadden gedaan we er echt wel een hele dag voor nodig zouden hebben. Nu zien we het
meeste maar wel in veel minder tijd. Je stapt uit de bus om rond te kijken en elke
20 minuten komt er weer een nieuwe bus aan die je kan nemen om naar de volgende plek
te gaan. Onderweg krijg je nog wat uitleg, wat helaas niet altijd goed te verstaan is,
maar we kunnen ons er wel wat bij voorstellen.
De eerste plek waar we gaan kijken is het graf van president Kennedy en familie. De
vlam die op de dag van zijn begrafenis in december 1963 door zijn vrouw Jackie is
aangestoken zal hier eeuwig op zijn graf branden. Hiervandaan heb je een uitzicht op
het Arlington house, waar vroeger Generaal Robert. E. Lee woonde 1807 – 1870 en waar
de vlag halfstok aan de vlaggenmast hangt en aan de andere kant een monument met
bekende uitspraken, de begraafplaats en het centrum van Washington.
Dan pakken we weer de bus en gaan we naar het graf van de onbekende soldaat. Hier
wachten we tot de wisseling van de wacht begint. Aan de ene kant is het indrukwekkend
maar aan de andere kant komt bijvoorbeeld het controleren van het wapen van de nieuwe
wacht wel een beetje overdreven en nep over.
We bekijken nog even de vlaggen die over de kisten werden gelegd bij verschillende
oorlogshelden en de vele onderscheidingen die er zijn.
Opeens horen we een trompet
toeteren en we lopen weer naar buiten waar blijkt dat de ceremonie van de wisseling
van de wacht nog verder gaat met een eerbetoon van 4 kinderen aan de onbekende soldaat.
Nadat deze ceremonie is afgelopen lopen ze de trap op naar boven waar de "commandant"
nog op hele officiële manier zijn bril afzet en daarna heel relaxed tegen de kinderen
zegt: "Nou dat viel wel mee, toch?" Daarna zet hij zijn bril weer op en tevens zijn
professionele houding en marcheert vervolgens weer naar beneden om van het toneel
te verdwijnen. Het is een bizar schouwspel.
Na ook hier weer vele foto's gemaakt
te hebben bekijken we het Memorial Amphitheater, waar op Memorial Day diensten en
militaire ceremonies worden gehouden.
Dan rijden we met de bus weer langs die vele graven naar het Arlington House.
Hiervandaan heb je een mooi uitzicht over de skyline van Washington. Helaas is
het wat bewolkt dus ziet het er een beetje grijs uit. In het huis kun je een
rondleiding krijgen maar wij kiezen ervoor wat rond te lopen en te kijken of er
nog wat Virtual caches te vinden zijn. Die zijn er wel maar een aantal vergen een
flinke wandeling en zoekwerk. Daar hebben we nu niet zoveel zin in maar uiteindelijk
blijkt vlakbij een tombe te zijn voor de Unknown Civil War Dead. We beantwoorden
de vragen zodat we 's avonds een mail kunnen sturen en deze virtual cache kunnen
loggen.
Nadat we weer terug zijn bij het visitor center lopen we naar de uitgang die leidt
naar Iwo Jima Statue (US Marine Corps Memorial). Dit bronzen beeld is gemaakt naar
een Pullitzer-prijs winnende foto van 5 mariniers en een hospitaalsoldaat die de
Amerikaanse vlag planten op het kleine eiland in de Grote Oceaan en die de oorlog
voor de Amerikanen symboliseerde. Het Iwo Jima Memorial eert alle leden van het
Corps Mariniers die omkwamen bij het verdedigen van hun land.
Inmiddels hebben we behoorlijk wat trek gekregen en gaan we op zoek naar een
gelegenheid waar we een broodje kunnen eten. Bij Dark Star Park ligt en een
cache die we natuurlijk even meenemen en waar we Indiana Jones, 1 van onze uit
Nederland meegenomen travelbugs, droppen en waar ook een restaurantje zit waar
ze heerlijke broodjes maken. Hierna lopen we richting de metro waar we onderweg
nog een hele leuke nano cache vinden.
Met de metro rijden we naar het Smithsonian Castle. En hebben we een mooi uitzicht
op aan de ene kant het Capitool en aan de andere kant het Washington Monument.
Dan komen we langs een plek waar ze de fietsen van het fietsenplan hebben staan.
We besluiten hier een fiets te huren en ook dat is weer een goed idee want de
Memorials die we willen bekijken in the Mall staan best wel ver uit elkaar en
nu kunnen we er vrij snel komen.
We rijden als eerste naar het Jefferson Memorial. Hier staat het 6 meter hoge
standbeeld in het monument waar onder meer Jeffersons tekst van de Declaration
of Independence op de muren staat. Vervolgens rijden we om het Tidal Basin heen.
Dit meer werd in 1897 aangelegd om het teveel aan water van de Potomac op te
vangen en overstromingen te voorkomen. Eromheen staan honderden kersenbomen.
Dan door naar het Franklin D. Roosenvelt Memorial. Na ook hier wat rond te hebben
gekeken is het nieuwste memorial aan de beurt, het Martin Luther King, jr Memorial.
Deze is vanwege de recente aardbeving nog niet officieel geopend. Het is wederom
een indrukwekkend monument.
Blij met onze fietsen rijden we naar het World War II monument. Opvallend is dat
de Tweede Wereldoorlog hier de data 1941 – 1945 aangeeft. En zoals alle monumenten
hier in the Mall is ook deze weer groots met hoge muren en waterpartijen.
Via het Washington Monument rijden we nog verder naar het Vietnam Veterans Memorial.
Hierop staan de namen van de 58.000 Amerikanen die sneuvelden in de Vietnamoorlog.
We rijden weer door maar helaas is de Reflecting Pool wegens werkzaamheden compleet
tegen de vlakte en na een korte glimp op het Lincoln Memorial zijn we het toch wel zat
en rijden we richting ons hotel waar we zoeken op welke plek we onze fietsen weer in
kunnen leveren. Aangekomen in het hotel frissen we ons wat op en komen we bij van deze
drukke dag. Eten doen we in t.g.i. Fridays, waar we eerst een giga voorgerecht wegknagen
en vervolgens nog maar net ons hoofdgerecht naar binnen kunnen werken. Na afloop dus
nog maar even een stukje lopen. Er ligt namelijk een cache vlakbij het metrostation.
Maar daar is het overdag zo druk dat we toen het lef niet hadden te gaan zoeken.
Nu is het wat rustiger en na het "pakken van het krantje the Onion Patch" kunnen we
ook deze cache weer aan ons lijstje toevoegen.
Vermoeid gaan we terug naar ons hotel waar we als een blok in slaap vallen.
Capitool en Pentagon
Vanmorgen staat de rondleiding in het Capitool op het programma. We gaan
bijtijds weg zodat we in ieder geval in de buurt zijn om op tijd door de security
controle te komen. Het plan is om dan eerst te ontbijten en dan naar het visitor
center te lopen waar de check en de ingang is. Maar natuurlijk loopt het anders.
De metro die we hebben genomen gaat onderweg stuk waardoor we allemaal eruit moeten
en 1 van de volgende metro's moeten nemen. Dit neemt best nog wel wat tijd in beslag
en we arriveren op de voor de security check aanbevolen tijd bij het visitor center.
We gaan dus gelijk door maar het gaat zo vlot dat we de tour van een uur eerder mogen
bijwonen.
De tour begint met een film over het ontstaan van het Capitool. Dan gaan we de zaal
bekijken waar de bekende koepel op staat. Dan nog een volgende zaal die ook vol staat
met beelden van bekende figuren uit allerlei staten. Na deze tour horen we dat het
ook mogelijk is om een kijkje te nemen in de Senaat en in de House. We halen hiervoor
de kaartjes op en moeten ook nu weer door diverse security checks. In de Senaat wordt
er nog gewerkt en staat een republikein een betoog te houden over een manier om de
werkgelegenheid te verbeteren. We horen het een tijdje aan en gaan dan richting de
andere kant van het Capitool waar the House is gevestigd. Hier hebben ze helaas pauze
en bekijken we de lege zaal.
Via een tunnel kunnen we naar the Library of Congres. Daar aangekomen kunnen we meteen
aansluiten bij een tour en bekijken we alle zalen en krijgen we wat uitleg over de
geschiedenis van de bibliotheek en beelden en schilderijen die er zijn. Het is echt
schitterend.
Na de tour merken we dat we nog steeds niet hebben gegeten en is het echt tijd om dit
te gaan doen. We lopen daarvoor richting Union Station waar beneden een hele lading met
eettentjes zijn. Wij kiezen voor een broodje Gyros en een broodje gegrilde kalkoen bij
de Griek wat heerlijk smaakt. Dan een bakkie bij Starbuck's en als toetje een ijsje bij
Haagen Dasz.
Dan lopen we naar het Witte Huis.
Aangezien het buiten behoorlijk regent besluiten we de metro te pakken richting
Pentagon City. Hier liggen aardig wat caches verstopt die we wel willen vinden.
Ondanks de regen lopen we een behoorlijk eind en vinden we de 7 caches die op ons
lijstje staan. We droppen ook onze Geocachers evolution coin en hopen dat hij vanaf
hier richting Florida gaat reizen.
Vanaf de laatste cache lopen we richting het Pentagon. Een groot en lelijk gebouw
maar aan de zijkant is hier een Memorial voor de slachtoffers van 9/11 waar we
toch nog even willen gaan kijken. Het is een flinke wandeling want het Pentagon
is een behoorlijk groot gebouw waar bijna evenveel mensen werken als dat er in
Spijkenisse wonen. We sluiten ons aan bij een groep studenten waar we de uitleg
horen over het Pentagon, 9/11 en het Memorial. Mooi vinden we de opmerking dat
deze studenten de laatste generatie zijn die kunnen zeggen dat ze deze aanslag
hebben meegemaakt en dat de volgende generaties dit dan alleen uit de
geschiedenisboekjes kennen. Dat is wel bizar als je erover nadenkt.
Ook dit Memorial is weer groots aangepakt. Het zijn een soort bankjes gezet in de
lijn waarmee het vliegtuig het Pentagon in is gevlogen. De richting van het bankje
geeft aan of de persoon in het vliegtuig zat of in het Pentagon.
Het Memorial is de
enige plaats rond het Pentagon waar gefotografeerd mag worden. Helaas komt de
regen met bakken uit de hemel maar we proberen toch wat mooie plaatjes te schieten.
Op weg terug naar de metro, en dat is een behoorlijk stuk lopen, regent het zo
hard dat onze broeken in no time helemaal doorweekt zijn. Snel naar het hotel
om ons om te kleden. Nadat we weer wat opgedroogd zijn gaan we eten bij een
leuk restaurantje in de buurt. Het eten is heerlijk en we genieten van onze
laatste avond in Washington.
Cachen in Washington, Capitol Hill en weer naar huis
Vanmorgen doen we rustig aan, geen wekker gezet en we hoeven pas om 12 uur
uit te checken. Als we opstaan regent het flink. De koffers moeten weer worden
ingepakt en ondertussen bestellen we weer zo'n heerlijk roomservice ontbijt.
Die arriveert snel en is weer net zo lekker als 2 dagen geleden.
Als alles is ingepakt is het gelukkig ook droog geworden en besluiten we met de
metro terug te gaan naar het Capitool en de Library om buiten nog wat foto's te
nemen. Ook liggen er wat caches in de buurt dus die ook nog even zoeken.
De eerste cache ligt in de buurt van een parkje en is op dezelfde manier
verstopt als 1 die we eergisteren hebben gevonden, namelijk in de bocht
van een vangrail. Voor ons een bekende verstopplaats dus snel gevonden.
Het doosje is groot genoeg om the Haunted House van te verstoppen.
Gelogd en door naar de volgende. Deze ligt in een parkje vlak bij een
tennisbaan. Hier even moeten zoeken omdat het nogal drassig was en we
niet met al te vieze schoenen in het vliegtuig wilden stappen en omdat
de gps niet erg nauwkeurig de plek aangaf. Ik wilde het al opgeven maar
Rene deed toch nog een poging en met succes zodat ook deze kon worden gelogd.
Dan terug lopen richting het Capitool waar er onderweg bij een kerkje nog 1
zou moeten liggen. Aangekomen bij het kerkje zoeken we een tijdje en worden
we aangesproken door een man die vraagt of wij misschien de kerk willen kopen.
Hij vindt het namelijk zonde dat hij nu niet vaak wordt gebruikt en niet meer
wordt onderhouden. Helaas moeten we hem teleurstellen en loopt hij verder.
Na het lezen van de logs schijnt deze in een smalle verstopplaats te liggen
en is het handig om een pincet bij je te hebben.
Aangezien ook nu de gps niet nauwkeurig is houden we deze maar voor gezien
en lopen we verder naar de Library of Congres en maken nog een paar foto's
van de buitenkant. Dan door naar het Capitool voor nog meer foto's. Zelfs de
zon gaat nog even schijnen en we zien zelfs nog wat blauwe lucht.
Dan is het de hoogste tijd om terug naar ons hotel te gaan en na nog een laatste
bak koffie en thee bij Starbuck's pakken we de metro terug naar Foggy Bottom
en als we bij het hotel aankomen staat onze taxi al klaar en wordt onze bagage
uit de storage room gehaald.
Het is gelukkig rustig op de weg en na een half uurtje arriveren we op Dulles
International Airport. Het inchecken gaat vlot en na nog even te hebben gezeten
lopen we richting security waar een behoorlijke wachtrij staat.
Na de bagage check eten we nog een hamburger vlak bij de gate en als die op is,
is het al bijna tijd om te gaan boarden. Dit loopt vlot en we zijn eerder klaar
met boarden dan verwacht. De captain heeft dit doorgegeven aan de luchtverkeersleiding
maar helaas hebben we de pech dat er net een onweersbui over de luchthaven trekt
waardoor we precies een uur na onze originele vertrektijd mogen opstijgen.
De vlucht verloopt verder vlot. We proberen nog wat te slapen maar dit lukt
helaas maar half. Na het ontbijt nog even een stukje verslag schrijven op de Ipad.
Dan vliegen we al boven Engeland en hebben we nog maar ruim een uurtje te gaan.
Helaas zit het er weer op, maar we kunnen ook nu weer terugkijken op een hele leuke,
jammer genoeg wat korte, reis.