Jamaica Joe

Helaas moeten we vandaag ons luxe appartement verlaten.
We rijden de steile heuvel af en checken uit. Nog een keer blik werpen op dat schitterende uitzicht op de haven en dan naar de supermarkt om nog even Nescafe in te slaan voor Rene.
Het plan is om bijtijds te arriveren in Ayr en hier een duiktrip naar de ss Yongala. Vanaf Ayr ben je het snelst bij dit wrak en daar willen we best een dagje extra voor inlassen. Echter de cycloon Guba waar we de hele vakantie qua weer al last van hebben gooit ook deze keer weer roet in het eten.
Bij het visitor centre in Ayr bellen we met de maatschappij die de trip verzorgd en hij heeft de duiken vandaag en de komende 2 dagen gecanceld in verband met het slechte weer en het slechte zicht. Ook de dagen dat hij verwacht wel weer te kunnen gaan zijn hierdoor uiteraard ook al volgeboekt en dus besluiten we Ayr te laten voor wat het is en door te rijden naar Townsville.

Bij het visitor centre in Townsville op zoek gegaan naar accommodatie. De man achter de desk nam zijn tijd en vertelde ons tevens wat er in de buurt allemaal nog meer te zien.is. Maar aangezien wij eigenlijk alleen het plan hadden om in deze omgeving te gaan duiken, viel zijn verhaal een beetje in het niets.
Door de stad rijden we naar het Seagulls resort en boeken daar een kamer voor 1 nacht. We twijfelen nog een beetje of we langer zullen blijven en tevens een bezoekje aan Magnetic Island zullen brengen, maar daar moeten we eerst nog even de planning voor op orde brengen.

Dan gaan we met de auto langs het strand naar het centrum. Hier kijken we even rond maar het bruist er niet van activiteit dus rijden we weer terug naar het resort waar nog heerlijk aan het zwembad liggen.
Op de terugweg hadden we al een locatie gezien waar we vanavond zouden kunnen gaan eten. Nl. de Mad Cow. Toen we daar 's-avonds aankwamen bleek dit een giga grote bar te zijn en…. ook helemaal leeg.
Dus rijden we terug naar het strand waar we in een strandtent genaamd Jamaica Joe onder het genot van reggea muziek en cocktails een lekker maaltje voorgeschoteld krijgen.

Vochtige wandeling

Na het ontbijt hebben we de boekjes, folders en routekaarten er nog eens bijgemaakt en de planning voor de komende dagen in elkaar gezet. We hebben nog maar anderhalve week en nog veel te veel te doen. We besluiten niet naar Magnetic Island te gaan maar door te rijden richting Hinchinbrook.




Onderweg gaan we eerst nog wel even Paluma N.P. bekijken.
Onze eerste stop is bij Little Clear Creek. Hier maken we een stop en een aantal foto’s van de waterval waar je middels een pad vrij dichtbij kan komen. Het stikt hier echter van de steekvliegen dus we zijn er gauw klaar. Meteen maar even insektenspul opgesmeerd want dat waren we vergeten. Dat spul is echt goud waard hier in deze tropische omgeving.
Neemt echter niet weg dat ik ondertussen de tel ben kwijt geraakt van de hoeveelheid beten die ik ondertussen heb opgelopen. Bij Rene valt het gelukkig wel mee.




Vervolgens rijden we via een smalle en kronkelende bergweg van nog zo’n 10 kilometer naar het stadje Paluma.
Hier rijden we eerst naar het uitkijkpunt en daarna naar de parkeerplaats waar we een korte wandeling door het regenwoud maken. Dan gaan we dezelfde bergweg weer terug naar Bruce Highway 1 waar we niet lang daarna de afslag nemen naar Yourama Falls.


Op de weg naar de watervallen moeten we 2 keer met de auto door een overstroomd stuk weg rijden en ook een deel over stoffig onverhard. Op de parkeerplaats staat een bord met een wandelroute die we gaan lopen.
Het is een schitterende wandeling langs en door de kreek waar je eventueel ook kunt gaan zwemmen.



De route loopt over ruig gebied en de wandeling naar de waterval is behoorlijk steil maar we hebben het gered en dit uiteraard op de camera vastgelegd.
Aan de voet van de waterval zijn de Rockpools waar je ook nog de mogelijkheid hebt om pootje te baden maar wij houden qua zwemmen nog maar even droog. Niet qua zweten want het is nu zo’n 30 graden en onze t-shirts zijn toch wel aardig doorweekt.




Terug bij de auto aangekomen rijden we door naar het informatiecentrum in Inham waar we een motel voor 2 nachten in Cardwell regelen en de dagtocht voor morgen naar Hinchinbrook Island N.P. Dan rijden we naar Cardwell waar we inchecken in het Beachcumber motel. Niet zo luxe als de afgelopen dagen maar goed genoeg en een stuk goedkoper.

Dit compenseren we trouwens wel door in het 5 sterren restaurant te gaan eten in het Hinchinbrook resort. Deze ligt aan de haven waar we ook al de boot zien liggen waarmee we morgen zullen gaan varen.
We worden bediend door een Italiaanse jongen die een aantal maanden aan de Gold Coast had gewerkt en nu tot februari hier in het restaurant de boel runt. Het leek wel of hij de eigenaar van de tent was. Hij deed echt goed werk en bracht het allemaal met heel veel flair. Kortom weer een gezellige avond.

Prive eiland

Na het ontbijt worden we opgehaald om naar de haven te gaan. Hier schepen we in met nog 4 andere mensen, 1 stel uit Engeland en 1 uit Zwitserland. Samen met hen doen we de Maclusa tour.
Dat houdt in dat we varen naar Hinchinbrook Island. Hier stoppen we bij het resort en is het tijd voor het ontbijt voor de vis Sly die de afgelopen 20 jaar al door de schipper Phil wordt gevoerd.
Sly is een Queensland Groper van 30 jaar oud en meet nu ongeveer tussen de anderhalve en twee meter. Als hij boven komt om zijn visje te pakken is het een gespetter van jewelste en dat maakt Sly niet echt fotogeniek. Maar het is wel heel erg leuk.

Dan weer op de boot waar nog 3 andere mensen ons vergezellen. Met zijn negenen worden we middels een kleiner bootje afgezet op een strandje bij Maclusa. Vanaf dit punt zullen we een wandeling maken over het strand en door het regenwoud terug naar het resort waar we de eerste keer hebben aangemeerd. Dit is ongeveer 5 kilometer en we mogen er 3 uur over doen.
Ook krijgen we een picniclunch mee voor onderweg. Bij aankomst op het eerste strandje is er vlak voor het wandelpad begint een picnicplaats. De anderen uit de groep besluiten hier al hun lunch op te eten maar wij bewaren die nog even voor op een mooi strand en duiken meteen het regewoud in.

Al snel komen we aan op het eerste strand met uiteraard weer een schitterend uitzicht. Dit vinden we nog wat snel voor de lunch en lopen dus nog verder.



Het tweede strandje is nog niet mooi genoeg voor de lunch en we gaan gestaag weer verder door het regenwoud.
Het is een leuke wandeling en we horen behoorlijk wat vogels en zien ook weer vele salamandertjes waaronder echt hele kleintjes van 2 centimeter.

Aangekomen op het derde strandje lijkt het wel een klein paradijsje. Dit is ongeveer op de helft van de wandeling en we zijn pas een uurtje onderweg. Dus onder de palmboom een kleedje op het zand en de lunchbox komt nu eindelijk tevoorschijn.
De rest van de groep is inmiddels al verder gelopen en dus hebben we het strand en voor ons gevoel ook het eiland voor onszelf alleen.


We nemen onze tijd en moeten het laatste stuk dus flink doorstappen om de boot nog te kunnen halen. Maar dit lukt goed en we krijgen van de schipper zelfs nog even de tijd voor een lekker verfrissend drankje in het resort.
Op het laatste stuk in het regenwoud hebben we nog een leguaan gezien van ruim 80 centimeter. Helaas was hij te snel voor de foto.

Met de boot weer terug naar Cardwell waar we nog even aan het zwembad gaan liggen voor de nodige verkoeling. ’s-Avonds weer gegeten in het restaurant van het Hinchinbrook resort. Ook vanavond krijgen we van de Italiaan weer een vip treatment.

Steil omlaag

's-Avonds waren we vergeten Rene zijn gsm uit te zetten en dus ging die vannacht om half vier af. Weer in slaap gevallen gaat hij om 6 uur weer rinkelen. De eerste keer was een onbekende de tweede keer was het Rolf. We hebben hem later maar even een sms-je gestuurd.
Omdat ik door de telefoon toch vroeg wakker was heb ik nog even het verslag van de afgelopen dagen zitten schrijven en ook gelijk maar even op de weblog gezet. Daarna Rene wakker gemaakt.

Na het ontbijt hebben we het duiken voor in Cairns geregeld. We gaan zaterdag ochtend mee met een boot van Compass die ons zal brengen naar een boot van Reef Encounter. Daar gaan we twee dagduiken en een nachtduik maken. Dan een nachtje slapen op de boot en dan de volgende dag nog eens drie duiken maken op verschillende riffen. Dan worden we aan het einde van de middag weer opgehaald door de boot van Compass en gaan we weer terug naar de haven van Cairns. Blij dat het boeken is gelukt kunnen we dus weer op pad.


Vandaag gaan we rijden naar de Atherton Tablelands. Maar eerst maken we onderweg nog stop bij Murray Falls.
Dan rijden we naar Mission Beach waar we ook een korte wandeling maken in de hoop dat we een cassowary tegen zullen komen, die in dit gebied veel voorkomen.

Helaas geen cassowary in het wild gezien. Dan nog maar snel een kijkje nemen op het strand.
We gaan al eerder van de highway af en rijden via Silkwood en South Johnstone naar Millaa Milaa. Onderweg maken we eerst nog een stop bij een waterval.





De volgende stop is een uitkijkpunt. Hier begint ook een wandeling van anderhalve kilometer waar we vol goede moed aan beginnen. Een paar meter verderop staat een bord over bepaalde bomen die het effect hebben van wat bij ons een brandnetel heeft. Dus ontwijken we iedere boom die we tegenkomen. Ook al voldoen de bladeren niet aan de gegeven omschrijving. Het pad gaat echter heel erg steil naar beneden en we realiseren ons dat we dit ook straks naar boven moeten klimmen. Er lijkt geen einde aan te komen en uiteindelijk besluiten we toch maar terug te gaan. Ook omdat het inmiddels al half vier is en we nog geen slaapplaats hebben geregeld.



Eenmaal weer boven gekomen ga ik een stukje rijden en na een tijdje komen we nog een scenic route tegen. We besluiten deze in te rijden en het blijkt een supersmal weggetje te zijn waar eigenlijk maar 1 auto op past. We rijden toch maar door in de hoop dat er geen tegenligger aan zal komen. Dat blijkt na verloop van tijd ook niet mogelijk want ook wij kunnen niet verder vanwege een boom die over de weg ligt.
Dan staan we voor de volgende keuze: achteruit terug of keren. Het is keren geworden. En met behulp van de aanwijzingen van Rene en heel wat gedraai aan het stuur staat de neus van de auto weer de andere kant op. En nu maar weer hopen dat we geen tegenliggers zullen zien.

Dan rijden we naar een andere waterval maar die viel een beetje tegen. En dus op naar Millaa Millaa. Een mini dorpje met in de hoofdstraat de plaatselijk bar die ook restaurant en motel is. Hier boeken we de goedkoopste kamer tot nu toe nl. 65 dollar per nacht. Het is voor dat geld zeker nog een redelijke kamer en het is goed voor ons budget.
Om half zeven gaan we eten. Als we aankomen wordt het restaurant voor ons open gedaan en we kijken op het bord naar het menu. Rene een steak en ik neem vis. Aan de counter kunnen we bestellen en meteen betalen. We lopen er naar toe en de vrouw die in het cafe ook achter de bar staat vraagt of we al weten wat we willen eten. Als we hier ja op zetten wordt het blad van de counter met een klap naar beneden gedaan en kunnen we onze bestelling doorgeven.
Het restaurant ziet eruit of dat het in de jaren 70 is stilgestaan. Niet bepaald sfeervol maar op een bepaalde manier toch ook weer wel. Veel beige tegeltjes en ook het publiek dat hier rondloopt helpt aardig mee voor de beeldvorming. Het eten is boven verwachting en na de maaltijd gaan we vroeg naar bed.

• Rockhampton
• Top
• Cairns